Voor iedereen die het niet weet, 21 december begint de winter officieel.
Iedereen die de afgelopen weken naar buiten heeft gekeken, zal tot een ander conclusie zijn gekomen het was al winter. Troost je, het was vorig jaar ook zo. Het komt namelijk door de opwarming van de aarde! Zo willen wetenschappers ons doen geloven. De NS verschuilt zich al jaren achter het veranderende klimaat. Vallende blaadjes, bevroren wissels, ijspegels aan de machinist, de kachel van de machinist voldoet niet aan de ARBO-eisen, de perrons zijn aangetast door de pekel, je kunt het zo gek niet bedenken of bij de NS gebeurt het. Kortom, waar een geprivatiseerd bedrijf groot in kan zijn. Je verlangt zowat terug naar het communisme, omdat je dan zeker weet dat er voldoende mensen worden ingepland.
Nederland en de winter, het lijkt geen gelukkige combinatie. In Rusland lachen ze zich een bult om ons, de Zwitsers en de Oostenrijkers lachen hard mee. Zodra er in Nederland een vlokje van dat witte spul naar beneden komt, is iedereen ontregeld. Het zout is al na twee weken op de bon en de sneeuwschuivers zijn overal plotseling uitverkocht. De autowegen worden ijsbanen en de filerecords worden gebroken. Voetbalwedstrijden gaan niet door, ondanks veldverwarming en daken op de stadions. De gemeente Amsterdam durft geen 50.000 Ajax-supporters de straat op te laten gaan. Of waren toch de Rotterdammers, die geen geld hadden om winterbanden onder de spelersbus te laten monteren er debet aan. De Rotterdammers wilden namelijk het liefst met het goede gevoel van de 1-0 overwinning tegen het altijd lastige Excelsior de winterstop in. Laat ze! Misschien is Johhny van Beukering dan wel in staat om na de winterstop te vlammen.
Ik neem een heel ander gevoel mee naar 2011. Ik neem het Cruijff-gevoel mee. Eindelijk wendt hij zijn invloed aan om de boel op scherp te zetten. Eindelijk zitten er 14 van de 24 leden van de raad op zijn lijn. Eindelijk ziet iedereen bij Ajax in, dat het anders moet en zo niet verder kan. Eindelijk weer Cruijff bij Ajax. Johan Cruijff is mijn idool. Ik heb hem in de jaren zeventig mijn Ajax aan de hand zien nemen en samen met wijlen Rinus Michels leidde hij ons naar drie Europacups. Ik heb hem met tranen in mijn ogen zien vertrekken naar Barcelona. Ik heb van hem genoten als de absolute leider van het Nederlandse team dat in Duitsland eigenlijk wereldkampioen had moeten worden. Maar Sepp Maier lag in de weg. Op 6 December 1981 was hij terug in “de Meer”. Met een weergaloze lob verschalkte hij Edward Metgod van het inmiddels failliete FC Haarlem. Ik heb het live gezien op vak R met tranen in mijn ogen: Johan was terug. Het leverde ons zowel in 1982 als in 1983 de titel op.
Ook toen was er een voorzitter, Ton Harmsen, die Johan als een bedreiging zag en hem naar Rotterdam-Zuid dreef om daar één van die schamele landstitels binnen te halen. In 1986 keerde Johan opnieuw terug, maar toen als trainer. Leo Beenhakker heeft nog slapeloze nachten van Johan toen deze neerdaalde vanaf de tribune om hem even een lesje positiespel te geven. Het was het einde van ‘Don Leo’ en Cruijff volgde hem succesvol op. Van 1986 tot 1988 was Johan hoofdtrainer. Het leverde ons geen kampioenschappen op maar wel de winst in 1987 op Lokomotiv Leipzig, waardoor we de Europacup 2 in de al overvolle prijzenkast konden schuiven. Wat het ons ook opleverde was voetbal volgens de Ajax-filosofie, met buitenspelers en jonge talenten, die er onder Cruijff ineens stonden. Aaron Winter, Dennis Bergkamp en Stanley Menzo waren daar voorbeelden van. Geheel op eigen wijze diende hij zijn ontslag in, om vanaf 1988 bij zijn andere liefde aan een dreamteam te gaan bouwen. Dit bracht Barcelona in 8 jaar tijd onder Cruijff 4 landstitels en 2 Europacups.
Kortom, Johan Cruijff staat garant voor succes. Het is een...




































Plaats reactie