Ik sprak laatst een FC Utrechtersupporter. Hebben die supporters, hoor ik u denken. Ja dus, die ene, die ik blijkbaar heb gesproken. Ik vroeg hem of hij zijn ploeg niet even kon oppeppen voor de wedstrijd tegen PSV. Ik wil het namelijk nog wel eens zien of PSV er zo gemakkelijk overheen loopt als FC Utrecht met dezelfde passie en vechtlust speelt als ze dat tegen Ajax deden. Hij keek me vragend aan en aan zijn blik kon ik zien, dat ik iets onmogelijks aan hem vroeg. Hij zei: “Pffffff, de wedstrijd tegen PSV, dat leeft toch helemaal niet. Het zal me een rotzorg zijn of ze winnen of verliezen!” Geschokt keek ik hem aan. Dus je hebt liever dat PSV kampioen wordt, vroeg ik hem. Zijn antwoord was even schokkend als inmiddels normaal voor mij geworden. Als we maar van AJAX winnen, dan is het seizoen geslaagd, vertelde hij zonder blikken of blozen. Eigenlijk wist ik dit wel, maar als je het weer ‘live’ uit iemands mond hoort rollen is het weer des te vervelender.

Maar hoe kan het ook anders. Het is al jarenlang zo’n zooitje bij mijn club dat het valt te begrijpen, dat we af en toe wel eens afgeschilderd worden als de grote monden zonder resultaten. Diezelfde FC Utrechtsupporter vertelde mij, dat hij in 1997 in de nieuw-Galgenwaard zat toen FC Utrecht met 1-7 werd afgedroogd door het Ajax van de broertjes de Boer en Michael Laudrup. Niemand in het stadion vond het erg, want we genoten van Ajax, we hadden niets in te brengen. Kijk, dat is Ajax, daar moet je van genieten en als dat niet zo is moet je ze inmaken! Vorige week vooraf aan de topper tussen PSV en Ajax hoorde ik Hans van Breukelen, Ronald Koeman en Kenneth Perez iets roepen met dezelfde strekking: “iedereen wil van Ajax winnen”. Zo is het dus al jaren. Alleen is Ajax niet meer in staat om de tegenstanders zijn wil op te leggen.

Je verzint het toch ook niet, wat er de afgelopen jaren met mijn club is gebeurd. Sinds het vertrek van Michael van Praag zijn we niet verwend geweest met eminente bestuurs- en directieleden. John Jaakke heeft te lang net mogen doen alsof het hem om Ajax ging en Uri Coronel heeft zichzelf benoemd door een rapport te schrijven dat hij nu niet uitvoert. Directieleden zijn al jaren niet in staat om een sluitende begroting te overleggen. Martin van Geel kocht spelers, omdat ze goedkoop waren. Rik van den Boog laat trainers bepalen wie er komen, ook al hebben ze niets bij Ajax te zoeken. Trainers vinden bij Ajax het laatste decennium meestal al na een jaar hun Waterloo; mijn club wordt tegenwoordig het kerkhof voor trainers genoemd. Clubiconen, als Johan Cruijff, Piet Keizer en Marco van Basten werden met liefde de deur gewezen door ‘rode stropdassen’, die denken het allemaal beter te weten.

Goed voorbeeld doet volgen, dus dit is ook al jaren in de kleedkamer aan de gang. Mido gooide in 2004 een schaar naar het hoofd van Ibrahimovic. Ibrahimovic had het vizier gericht op Sylvie Meis, de vriendin en inmiddels echtgenote van Rafael van der Vaart. Ibrahimovic schopte tijdens een vriendschappelijke interland tussen Nederland en Zweden Rafael van der Vaart voor een aantal weken naar de tribune. Wesley Sneijder vloog...