De eerste ronde van het KNVB-beker toernooi zit erop. AGOVV-uit is altijd lastig; de Apeldoornse veste is haast onneembaar. De tactische vondsten van het meesterbrein John van de Brom zijn ondoorgrondelijk. De oud-Ajacied Olaf Lindenbergh is een echte leider van het talentvolle ensemble uit Apeldoorn, van der Haar een spits die altijd al onderschat is geweest.

Ajax struikelde over het zoveelste aanbiedingen tapijtje van Carpet-land, wat een voetbalveld moet voorstellen. Ik ben al geen voorstander van plastic gras, maar wat ze in Apeldoorn hebben liggen lijkt natuurlijk nergens op.
Martin Jol noemde het een ijsbaan, ik begreep meteen waarom Luis Suarez niet vanaf het begin aan de aftrap stond. Hebt u ooit wel eens een Uruquaan een 10 kilometer zien schaatsen?

Ajax won, maar daar was dan ook alles mee gezegd. Ik heb me niet geërgerd aan het spel, ook niet aan de liederen die van de noodtribune afkwamen over de keeper van AGOVV; ik vond ze wel vermakelijk. Ik heb me een beetje geschaamd voor Miralem Sulejmani, in deze vorm is hij het Ajax-shirt onwaardig.

Je zou zeggen dat ik een leuke avond heb gehad, we zijn immers door. Niets is minder waar. Ik heb me groen en geel geërgerd aan één iemand: Leo Driessen. Leo deed zoals gewoonlijk verslag van een wedstrijd van Ajax. Waarom eigenlijk? Om de neutrale toeschouwer te voorzien van zijn anti-Ajax propaganda? Om Ajax-supporters te plezieren met

Lees verder op: http://www.ajax1.nl/?q=node/7095