Het is zaterdagmiddag als het rondom de hoofdingang van de Johan Cruijff ArenA steeds drukker wordt. Enkele toeristen, die zojuist een shirtje in de fanshop hebben gekocht of die een rondleiding door het stadion hebben gedaan, kijken verbaasd om zich heen. Wie zijn al die oudere mensen? Zijn het oud-spelers van Ajax? Nou, inderdaad, dat zijn ze. Jeugdspelers die tussen 1969 en 1979 in de jeugdopleiding van Ajax hebben gespeeld verzamelen zich in de Johan Cruijff ArenA voor een reünie. Het betreft de tweede editie, de vorige was vijf jaar geleden.

Vijf jaar geleden was de reünie er voor spelers die tussen 1969 en 1974 bij Ajax hadden gespeeld. Dit keer werd die periode met vijf jaar verlengd. In de tussentijd wordt het steeds drukker in de Johan Cruijff ArenA. Iedereen die binnenkomt krijgt een naambadge en een speciaal t-shirt uitgereikt. Een oud-jeugdspeler, Eddy Meijer, komt bij ons zitten en vertelt over zijn periode in de jeugd van Ajax. Hij speelde jarenlang in de jeugdopleiding van Ajax, maar het eerste elftal bleek – zoals voor meer van deze generatie zou blijken – een brug te ver. Hij ging uiteindelijk spelen op amateurniveau. ‘De enige speler van onze generatie die het redde, was Simon Tahamata’, zegt Meijer.

Overigens wist ook Freek Lamain het eerste elftal van Ajax te halen. Hij speelde acht keer mee. Na een enkelbreuk, die hij opliep bij de beloften, voetbalde hij in België bij KSK Tongeren. En ook Peter Jager haalde het eerste. Hij speelde in de pupillen als rechtsbinnen en werd uiteindelijk tweede doelman achter Piet Schrijvers. Verder stond hij in de Europa Cup in de basis tegen Levski Sofia en Lillestrom SK. Andere, zeker voor de jongere Ajax-fan, bekende namen zijn Sonny Silooy en Michel Kreek. Zij wonnen met Ajax meerdere Europese prijzen.

Op het moment dat iedereen aanwezig is, worden de groepen in drieën verdeeld voor een kleine rondleiding door het stadion. De groep waarin wij meelopen brengt allereerst een bezoek aan de kleedkamer van Ajax. De voormalig jeugdspelers halen herinneringen op, maar gaan ook op de foto met het plekje in de kleedkamer van hun favoriete speler. Vooral bij de plekken van Dusan Tadic en Hakim Ziyech – ze zitten toevalligerwijs ook nog eens naast elkaar in de kleedkamer – zijn populair.

De oud-jeugdspelers van Ajax in de kleedkamer van Ajax 1. Met name de plekjes van Dusan Tadic en Hakim Ziyech zijn erg populair.

'Ze zeiden nog: Saladin moet op de goal!'

Vervolgens betreden wij het veld van de Johan Cruijff ArenA. Langs de zijlijn, zo ongeveer ter hoogte van het coachvak van Erik ten Hag, raken wij aan de praat met oud-jeugdspeler Ad Klapmuts. Hij vertelt dat hij jaren in de jeugd speelde bij Ajax, maar dat het op zijn achttiende misging. Een nekbreuk als gevolg van een brommerongeluk zorgde ervoor dat het avontuur bij Ajax vervroegd ten einde kwam. ‘Maar ik ben blij dat ik het overleefd heb.’ Later speelde hij nog wel op amateurniveau, maar één van zijn dromen – spelen voor Ajax – was voorbij. Even zitten wij ook op de bank van Ajax. Toegegeven: het zit erg comfortabel. Een oud-jeugdspeler: ‘Hier zou ik ook wel willen zitten voor een miljoen per jaar, haha. Als ze me zouden vragen, zou ik misschien wel zeggen: nee joh, laat maar, ik zit wel lekker!’

Een andere oud-jeugdspeler, Evert Saladin, komen wij veelvuldig tegen. Saladin speelde jarenlang als keeper in de jeugd van Ajax, maar het eerste bereiken lukte hem ook niet. De concurrentie loog er niet om, maar voor de goalie met Israëlische roots waren er meer redenen: ‘Ik kreeg toxoplasmose, het lijkt een beetje op de ziekte van Pfeiffer. En ik brak mijn been op twee plekken. Ik heb nog wel met het eerste meegetraind. In welke tijd? In de tijd van Piet Keizer. Toen zeiden ze nog: Saladin moet op de goal, Piet Keizer roept je. Zei Keizer: Ik ga vijf penalty’s nemen en ik ga bij elke bal precies vertellen in welke hoek ‘ie gaat. Ik pakte er niet eentje, haha.’

'Van onze generatie brak er misschien één door'

Na een fotomoment is het tijd om van de Johan Cruijff ArenA naar de kantine van Sportpark de Toekomst te verhuizen. Eenmaal aangekomen staan de eerste oud-jeugdspelers al met een biertje in hun hand. Wij treffen direct David Endt, die ons hartelijk begroet. Hij legt uit dat het vroeger als jeugdspeler – in de periode betreffende 1969 tot 1979 – moeilijk was om door te breken. ‘Dat is het meest grote verschil tussen nu en vroeger. Als je nu de O19 neemt, zijn er misschien vier of vijf kandidaat voor het eerste elftal. Van onze generatie (1969 – 1979) brak er misschien één door. Daarna kwam er een generatie van Rijkaard en Vanenburg, toen kwamen ze wel door. In de tijden dat wij in de jeugd zaten, hadden we een eerste elftal dat allemaal Europa Cups won en die spelers werden niet weggekocht. Dat was een vast blok en dat bleef zo'n zes tot zeven jaar staan. Dan had je op een gegeven moment geen kans en ging je weg, naar een amateurclub. Ging je naar AFC, DWV, Telstar of Volendam. Dat was het hooguit. Het eerste elftal was bijna onbereikbaar.’

Ook Viggo Waas, tegenwoordig vooral bekend als cabaretier, is aanwezig. ‘Ik heb van mijn achtste tot mijn 24e bij Ajax gespeeld. Ik was wel een aardige voetballer, heb de hele jeugdopleiding doorlopen en best hoog gespeeld, maar ik was net niet goed genoeg. Net zoals heel veel mensen hier net niet goed genoeg waren. Het zijn de losers die hier zijn, haha’, grapt Waas, die uiteindelijk tussen 1982 en 1984 wel wat wedstrijden in Jong Ajax speelde. ‘Maar van mijn lichting is niemand doorgebroken. Van de lichting na mij, met Van ’t Schip, Bosman, Van Basten en Vanenburg, kwamen ze allemaal door. Je hebt soms lichtingen die minder zijn. En als een lichting niet zo goed is, maak je elkaar ook niet beter.’

Als de meesten aan hun tweede of misschien wel derde biertje zitten, vraagt de organisatie – bestaande uit Joop Leeuwendaal, Alex Waterman, Erik van Aken, Rob van Trappen, Jan Buskermolen, Hans Bijvank en Ed Lefeber - om een moment van aandacht. Ze vertellen dat er buiten een heerlijke barbecue klaarstaat, maar eerst moet er even gezongen worden. Uiteraard zet Joop Leeuwendaal het clublied in, waarna de hele zaal uit volle borst meezingt.

Het clublied wordt gezongen door Joop Leeuwendaal. De oud-jeugdspelers zongen het clublied massaal mee.

Vervolgens is het voor iedereen tijd om een lekker stukje vlees te scoren en aan tafel te gaan. Wij komen aan tafel te zitten bij, jawel daar is-ie weer, Evert Saladin en Pim Witteveen. Ook Witteveen was vroeger keeper in de jeugd van Ajax. Zoals andere aanwezigen al aangaven: het was in die periode zo moeilijk om door te breken bij Ajax. Spelers vertrokken minder snel en een keeper als Heinz Stuy speel je ook niet zomaar uit de basis. Witteveen vertrok op zijn achttiende bij Ajax en sindsdien werd voetbal minder belangrijk voor hem. Hij dook het artistieke leven in, maar nu hij zijn oud-teamgenoten van weleer zag, zorgde dat toch wel voor de nodige blijdschap.

Moment voor Henk van Santen

Een speciaal moment werd ook besteed aan de onlangs overleden Henk van Santen. Van Santen overleed een maand geleden onverwachts op 64-jarige leeftijd. Als middenvelder speelde hij twee seizoenen voor Ajax, waarna hij ook nog uitkwam voor FC Twente. Na zijn actieve spelerscarrière was hij namens Ajax actief als scout en lid van de vereniging.

Zijn broer Theo en vrouw Laura – werkzaam achter de bar op De Toekomst – waren aanwezig. Als blijk van waardering kregen zij van Hennie Henrichs, voorzitter van de vereniging Ajax, een mooi aandenken uitgereikt. Waar het eerder luidruchtig was in de kantine, was het nu even stil in het complex op de Borchlandweg. Een applaus voor Henk van Santen en de familie volgde al snel.

Quiz als afsluiter van bijzondere avond

Vervolgens was het tijd voor het laatste programma-onderdeel van de avond: de quiz. Jack Spijkerman, ondanks een griepje toch aanwezig, was de presentator van de quiz. De oud-spelers werden ingedeeld in teams en wij hadden het voorrecht om met onder meer Simon Tahamata in een team te zitten. De quiz begon nog met voetbalvragen. Zo werd er om het rugnummer van Sjaak Swart (antwoord: 8) gevraagd en kregen wij de vraag welke speler de meeste buitenlandse wedstrijden ooit (antwoord: Danny Blind) voor Ajax speelde.

Naarmate de quiz vorderde, werden de vragen van een – laten we zeggen – iets ander niveau. In ieder geval weten wij nu dat de kleur van je schaamhaar hetzelfde is als die van je wenkbrauwen, dat er van het stukje voorhuid van een besneden penis brandwonden geheeld worden en dat je haar sneller groeit wanneer je veel aan seks denkt. Enfin, het zorgde ervoor dat er veel gelachen werd aan tafel en dat was op een avond als deze het belangrijkste. Na de quiz werd er door iedereen nog gezellig geborreld en werden er mooie herinneringen uit de tijd van het trainen bij Voorland opgehaald.

Bart Veenstra (Twitter: @Bart_Veenstra | e-mail: b.veenstra@ajaxshowtime.com)
Jesse ter Haar (Twitter: @Jesseth0344 | e-mail: j.terhaar97@hotmail.com)