LET OP: Dit is een verhaal uit 2016

Iedereen heeft wel een favoriete Ajacied. De één houdt van die ene speler met een fijne steekpass, de ander kan genieten van een verdediger die al zijn duels wint. Het verhaal achter die populaire voetbalnamen is echter lang niet altijd bekend. In de rubriek 'Het Verhaal Achter' gaan we op zoek naar de achtergrond van jouw favoriet. In deel 7: Donny van de Beek, Ajax-supporter met een rugzak vol bagage.

Dat we voor een interview met de familie Van de Beek in Nijkerkerveen moeten zijn, is geen geheim meer. Met een grote sneeuwpop in de tuin, sfeerverlichting op het dak en twee kerstbomen in de woonkamer is ook het huis niet te missen. Aan de keukentafel praten we vier uur lang met vader André, moeder Gerdina, jeugdtrainer Ronald en goede vriend Yannick. Het verhaal achter een speler was niet eerder zo verrassend en emotioneel.

'Mijn vrouw zei altijd: "Je hoeft hem niet op voetbal te doen, volgens mij." Hij zat liever in bomen en was bezig met dieren, dat vond hij veel leuker', begint André. 'De eerste vier jaar liep hij eigenlijk altijd buiten op zijn klompjes. Hij was echt een klauteraar. In de kamer hadden we een houten balk, waar hij als een aap in klom. Hij was een potig ventje en toen we nog op een klein boerderijtje woonden, hadden we een volière met vogels. We hadden op een dag visite en ik keek naar buiten. Ik keek nog eens en zag dat Donny op het dak zat. Hij was er via een paal en het gaas opgeklommen.'

Linksboven: Jeugdtrainer Ronald met Donny; Linksonder: vader André als coach.

'Oh nee toch, zou die Donny van de Beek meedoen?'
André luisterde niet naar zijn vrouw, want hij maakte Donny meteen na zijn geboorte lid van Veensche Boys uit Nijkerkerveen. 'Na de eerste de beste training was hij helemaal verkocht en is de bal niet meer uit zijn leven verdwenen', vertelt vader Van de Beek, die zelf een tijdje leider was van zijn zoons team, waarin Donny al snel uitblonk. 'Hij kon heel slecht tegen zijn verlies, dan kwam hij huilend het veld af. Toen hij op een toernooi zijn laatste wedstrijd speelde, hadden we afgesproken dat de scheidsrechter hem rood zou geven, zodat we hem op de schouders het veld af konden dragen. Hij snapte er helemaal niets van, ook omdat het in de finale 1-1 stond en hij wilde winnen. "Waarom stuur je mij er nou uit?" vroeg hij zich af. Pas daarna besefte hij dat hij nooit meer met zijn vrienden zou voetballen en kwamen de tranen.' Ook vriend Yannick had het moeilijk: 'Ik vond het leuk dat hij naar Ajax ging, maar vond het wel lastig dat hij niet meer bij mij in het team zat.'

Donny speelde vanaf zijn vierde bij Veensche Boys en veel van zijn teamgenoten van weleer zijn nu nog steeds zijn beste vrienden, waaronder dus Yannick. 'Veensche Boys zit heel diep in zijn hart', weet André. 'Daar gaat het veel over als hij met zijn vrienden is. Als hij kan, gaat hij kijken bij de wedstrijden of trainingen. Hij is zelf coach van het zaalteam van zijn broertje Rody. Dat is trouwens wel mooi om te vertellen: Donny wordt gesponsord door Adidas en dus heeft hij voor die jongens voetbaltenues geregeld. Bij wedstrijden neemt hij altijd de trolley met kleding van het team mee naar binnen en dan zie je de tegenstander al kijken: "Oh nee toch, zou die Donny van de Beek meedoen?" Dat mag natuurlijk niet, maar hij zou er veel voor over hebben om nog met die jongens te voetballen, dat is hem veel waard. Als hij kan, kijkt hij op zaterdag bij zijn broertje.'

Donny met zijn zaalvoetbalteam (in Adidas-outfit) en rechts met broertje Rody na (weer) een kampioenschap.

'Ik red me wel. Zorg jij maar dat je bij Ajax komt'
Broertje Rody en Donny hebben een hechte band, niet alleen vanwege hun broederschap, maar ook door de zware periode die Rody achter de rug heeft. 'Het had misschien wel de foute kant op kunnen gaan', benadrukt André. 'Hij had een tumor in zijn rug en die is inmiddels ingekapseld. Ze konden hem niet operatief verwijderen, omdat hij tegen zijn ruggenwervel aan zit. Als je te horen krijgt dat jouw broertje een tumor heeft, dan doet dat wat met je. Donny moest zich net in die periode bewijzen als jongetje van tien bij Vitesse en Ajax. We kregen in die tijd brieven van Ajax en van het ziekenhuis tegelijkertijd op de deurmat. Ik ging dan met Donny naar Ajax toe en Gerdina met Rody naar het ziekenhuis. Donny was heel verdrietig, maar Rody zei dan tegen hem: "Maak je niet druk om mij, ik red me wel. Zorg jij maar dat je bij Ajax komt".'

En dat deed Donny, die overigens niet meteen voor Ajax koos. Heel Nederland had interesse, waaronder FC Utrecht, Feyenoord en PSV. 'Maar wij hebben al jaren een seizoenkaart van Ajax op de gezinstribune en toen alle clubs kwamen, zou het Ajax worden, en anders Vitesse', stelt André. 'Ik vroeg wat hij zelf wilde en hij zei "Ajax", dus gingen we daar kijken. Ze hadden alleen veertig kinderen uitgenodigd en die renden allemaal op het veld. Donny kwam uit een dorpje, was weinig gewend en dan loop je daar te rennen, terwijl niemand de bal overspeelt. Het viel hem tegen, hij had er iets anders van verwacht. Bij Vitesse deden ze het anders en mocht Donny meetrainen met het elftal waar hij in zou komen. Dat vond hij superleuk. Ik zag het als echte Ajacied alleen niet zo zitten en wilde het nog even aankijken. Hij trainde nog een keer met een groep kinderen bij Ajax, maar toen we thuiskwamen zei hij dat hij toch naar Vitesse wilde. Ik zakte bijna door de grond, maar vertelde wel dat hij dan naar Vitesse moest gaan. We liepen in Arnhem en tien minuten voordat we zouden beslissen, kreeg ik telefoon van Ajax. Hij mocht ook daar met een elftalletje meetrainen en dat vond hij wél heel leuk. We hebben Vitesse toen meteen afgebeld, die baalden als een stekker.'

Donny werd aangenomen bij Ajax, precies zoals Rody had gezegd. 'Als jouw broertje pijn heeft en het gaat jou voor de wind, dan doet dat je zeer', legt André de sfeer van toen in huis uit. 'We hebben een hele periode gehad dat we veel naar het ziekenhuis gingen en zeiden: "Als dat maar goed gaat met Donny". Hij ging om half acht ’s morgens weg en kwam om half tien ’s avonds terug, maar hij klaagde nooit. We staken er soms wel twintig of dertig uur in om hem weg te brengen en op te halen, omdat hij dan anderhalf uur eerder thuis was. Als je dan ook nog in je hoofd hebt dat je broertje ziek is, dan is dat heel tegenstrijdig. Donny is supertrots op Rody. Hij zegt weleens: "Eigenlijk heeft hij er meer voor moeten doen dan ik. Hij heeft een topprestatie geleverd."'

Een jonge Donny in actie en rechts met leermeester en jeugdtrainer Dennis Bergkamp.

'Cruijff wist alles tot in de kleinste details te vertellen'
De lastige periode met Rody was echter niet het enige waar Donny de laatste jaren mee moest dealen. Zo was er goede vriend Dick, die geen training of wedstrijd miste als trotse vijftiger uit Nijkerkerveen. Hij was er vanaf de F’jes bij en hij en Donny hadden een goede band. André: 'Drie jaar geleden is hij vrij plotseling overleden. Als Donny nu iets te vieren heeft, omdat hij bij de selectie zit of hij heeft iets gewonnen, dan gaat hij altijd hierachter naar het kerkhof, naar Dick. Dan legt hij daar bijvoorbeeld een sjaaltje neer. Die man had niet veel familie, daar heeft Donny het wel heel moeilijk mee gehad.' Dat kan moeder Gerdina beamen. 'Maar Dick zei altijd: "Maak je om mij maar niet druk, want als ik er niet meer ben, komt Donny in Ajax 1 en bij het Nederlands elftal. Als ik tenminste wat te zeggen heb daarboven." Donny wil er gewoon even heen als hij iets bereikt heeft. Op de lange laan ernaartoe zegt hij dan altijd: "Zou er dan echt iets zijn?"'

Sjaak Swart heeft een vergelijkbare band met Donny. Als begeleider waakt hij over zijn pupil, die één dag voor de kampioenswedstrijd van Ajax A1 tegen PSV A1 in Veenendaal op 28 mei 2014 een tik kreeg op de training. 'Donny kon niet meer lopen', weet André nog. 'De fysio’s hadden alleen al vakantie en er waren dus al wat mensen weg. Sjaak zag Donny van het veld af lopen, ging naar binnen toe en hij begon daar te schelden… "Wat vakantie!? Hij moet morgen voetballen tegen PSV, ze hebben hem nodig!" De fysio’s vlogen overeind en hielpen hem met een speciaal apparaat. De volgende dag kwam Donny uit bed en hij kon de trap niet af komen. Ik zei tegen hem dat het zo niet ging, maar hij wilde eerst Sjaak bellen. Sjaak kwam er meteen aan en samen zijn ze naar FysioConcept in het Amsterdamse bos gereden. Donny is de hele dag bezig geweest en uiteindelijk kreeg ik een telefoontje dat hij het toch ging proberen. Hij heeft uiteindelijk gespeeld tot de negentigste minuut. Toen schoot het erin bij een vrije trap en was het echt gebeurd.'

'Ik kon altijd al heel goed met Sjaak en dat is toen een beetje gaan groeien', vervolgt André, die benadrukt dat een trotse Swart ook hard is voor zijn zoon. 'Donny had er bijna een opa bij. Sjaak kust hem ook altijd als ze elkaar zien en als Donny bij hem slaapt (Swart woont dichter bij De Toekomst, waardoor Donny langer kan slapen red.), stuurt Andrea (Swarts vrouw red.) Sjaak naar de bakker als er geen croissantjes zijn.' Moeder Gerdina lacht: 'Het kwam weleens voor dat Donny om 19.00 uur belde of hij kon blijven slapen. Nou, dan kon Sjaak nog naar de avondwinkel met Andrea. Stond hij daar op de foto met een zak sinaasappels in de hand met iemand die hem herkende.'

Het was ook Swart die een ontmoeting regelde tussen André en Johan Cruijff tijdens de Copa Amsterdam. 'Ik viel helemaal stil', zegt een trotse vader Van de Beek. 'Hij zei: "Ik ken jouw zoon wel, ja. Dat is Donny van de Beek. Die is hier goed in en daar goed in…" Hij wist alles te vertellen. Weet je hoe raar het is dat jouw idool alles over jouw zoon weet? Hij wist alles tot in de kleinste details te vertellen.'

Deze foto behoeft geen nadere toelichting.

'Als hij naar vrienden ging, nam hij de bestelbus mee'
De familie Van de Beek is een dankbaar, bruisend, maar toch ook rustig gezelschap. Volgens vader André is zijn zoon nooit een wildebras geweest. 'Hij was altijd al rustig, ook op school. Hij was niet verlegen, gewoon normaal, net als nu. Hij is nooit veranderd en ik hoop ook dat hij nooit verandert. Toen hij bij Ajax speelde, wilde hij die aandacht ook niet. Dat is pas omgeslagen toen hij in de D en C zat. Dennis Bergkamp heeft hem wel dingen bijgeleerd en Donny besefte zelf ook wel dat hij wat dingen anders moest doen als hij wilde slagen bij Ajax.' Jeugdtrainer Ronald: 'Hij is bescheiden. Toen hij naar Ajax ging, liep hij bij Veensche Boys nooit in een Ajax-tenue. Het was dat anderen zeiden dat Donny bij Ajax voetbalde. Hij zei zelfs één keer: "Zeg maar niet dat ik bij Ajax-voetbal, ik voetbal nog gewoon bij Veensche Boys".'

Donny’s nuchterheid wordt gewaardeerd in Nijkerkerveen, waar hij nog thuis woont en bijna altijd vrienden over de vloer heeft. Darten, in de jacuzzi zitten of gamen doet hij graag, maar als hij geen wedstrijden speelt, wordt hij wat vervelender. 'Dan is hij echt druk', beaamt André. 'Dat is iets van de laatste jaren, dan kan hij zijn energie niet kwijt. Hij daagt uit, tilt zijn moeder dan zomaar op of gaat even plagerig met de handen door het haar van zijn broertje. Dat moet er dan even uit. Had hij vroeger trouwens ook al. We hadden een fileerderij en toen Donny net begon bij Ajax hadden we een pand waar we kipfilet sneden en inpakten. We hadden destijds wat personeel en die waren wat ouder en hadden praatjes. Donny vond het geweldig om daartussen te staan en al die verhalen over meisjes te horen. Hij liep daar met een haarnetje en stond aan het einde van de lopende band kratjes met tien kilo kip in te pakken.' Gerdina: 'Die jongens bij huis hadden vaste pauzes. Als Donny om twaalf uur uit school kwam, zaten die mannen allemaal buiten. Dan pakte Donny een bal en gingen die jongens expres op zijn verkeerde been inspelen. Door dat iedere dag te doen, is hij tweebenig geworden.'

Geen haarnetjes meer tegenwoordig. 'Ja, hij is wel ijdel. Dat heeft hij niet van mij, want ik zeg altijd: "Ik ben toch al getrouwd"', lacht André, die wordt aangevuld door Ronald: 'Hij heeft me weleens gebeld om mee te gaan naar Utrecht. Dan kocht hij een shirt, waarvan ik de prijs maar niet zal noemen.' André: 'Kleding is ook het enige waar hij wel wat geld aan uitgeeft. Geld boeit hem verder niet zoveel.' Moeder Gerdina komt in dat opzicht met een treffend voorbeeld: 'Hij ziet wat zijn vrienden moeten doen om een broek of shirt te kopen. Toen hij net achttien was, reed hij al in een Mercedes en vrienden van hem konden net wel of net niet een autootje kopen. Donny wist hoe bizar die situatie was. Als hij naar vrienden ging, zei hij vaak dat hij moest blijven oefenen op schakelen en dan nam hij onze bestelbus mee. Hij wilde niet asociaal met een Mercedes door het dorp rijden. Hij rijdt ook graag met vrienden terug in de auto na een wedstrijd, anders zit hij alleen maar te mijmeren. Het gaat dan vijf minuten over voetbal en daarna vraagt hij hoe het met de anderen gaat.'

Yannick en Donny zaten samen op de kleuterschool en dus kennen zij elkaar door en door. Yannick zag zijn beste maatje ondanks alle successen bij Ajax amper veranderen de afgelopen jaren, al wordt er tegenwoordig wel rekening met hem gehouden. Donny kijkt zelf ook iets meer uit met welke mensen hij omgaat. 'Hij liet vroeger makkelijker mensen toe dan nu. Als er nu iemand zou komen, zou hij sneller denken: "Hé, waarom doet hij dat?" Hij denkt er beter over na. Bij vrienden is hij niet anders, hij heeft dan alleen wat meer rust.'

Donny bij Veensche Boys met zijn trommel, die rechts beter te zien is. 

'Het was zijn droom om op de F-Side te staan'
Over de fans van Ajax raakt Donny niet uitgesproken, zo verklapt André: 'Toen Donny vroeger als jongetje in het stadion zat, was hij enorm fanatiek. Als ze verloren, moest hij huilen en lag het aan de scheidsrechter. In huize Van de Beek spelen we daarom ook nooit spelletjes. Als we Monopoly deden, vlogen we hier over de tafel. Hij had wat dat betreft wel een kind van Sjaak kunnen zijn. Ik nam Donny voor het eerst mee naar het stadion, thuis tegen Celtic in de ArenA. Hij was toen vijf jaar oud, maar die wedstrijd is hem altijd bijgebleven. Donny zat met zijn mond open te kijken naar de Celtic-fans, maar hij vond en vindt vooral de Ajax-supporters geweldig. Hij heeft altijd gezegd dat, als hij het niet zou redden, hij in het sfeervak zou gaan staan. Dat fanatieke van de supporters heeft hem altijd getrokken. Ik krijg nog iedere keer kippenvel als de fans het liedje voor Donny zingen. Ik weet niet of dat ooit nog overgaat, ik geloof er geen reet van. Als de supporters zingen, hoort Donny dat ook meteen. En wat is er mooier dan je hele leven voor een club zijn en dat je er dan mag voetballen?' Gerdina: 'Het was zijn droom om op de F-Side te staan en hij was helemaal gefascineerd door Vak 410. Hij kent de liederen allemaal.'

Ook bij het Nederlands elftal bleek er een kleine 'ultra' in Donny te schuilen. André begint te gieren: 'Bij een wedstrijd van Oranje had Donny een trommel mee, waar logo’s van Veensche Boys, Ajax en het Nederlands elftal op stonden. Marco van Basten was trainer en de spelers kwamen het veld op om het veld te controleren. Onder meer Rafael van der Vaart en Wesley Sneijder, waar Donny helemaal gek van was, stonden daar. Van Basten zag de trommel als eerste, liep er naartoe en zette een handtekening. Daarna kwamen Van der Vaart en Sneijder ook. "Mooi man, mooie trommel", zeiden ze. Toen kwam Dirk Kuyt eraan lopen en die wilde automatisch een handtekening zetten. Donny vond hem echt wel een goede voetballer, maar riep: "Nou, nou, nou, dat is niet de bedoeling!" Van der Vaart en Sneijder lachten en riepen: "Dat zijn de echten!".'

Vandaag de dag deelt Donny zelf handtekeningen uit en als hij dat bij Ajax even niet hoeft te doen, heeft hij in Abdelhak Nouri ook nog een persoonlijke fan. 'Donny ging eerder over naar het eerste elftal, is daar tijdens een trainingskamp goed opgevangen en heeft toen bij spelers op de kamer gelegen', vertelt André. 'Een half jaar later mocht Appie mee en toen Donny werd gevraagd of hij opnieuw bij andere spelers op de kamer kwam liggen, zei Appie: "Dat dacht ik even niet! Donny en ik slapen altijd samen." Donny en Appie kunnen elkaar met een blinddoek voor nog vinden. Hij is een geweldige jongen. Tijdens de beslissingswedstrijd in Veenendaal tegen PSV werd Rody geopereerd en Appie had een shirt onder zijn shirt aan gedaan met een foto van hem en de tekst "Sterkte Rody". Mijn vrouw zat in het ziekenhuis de wedstrijd te kijken, Rody kwam bij en toen kwam Appie in beeld. Dat was een heel emotioneel moment.'

'Een emotionele familie', dat is het zeker volgens André. Een familie die veel heeft meegemaakt, maar bovenal voetbalgek is en daarmee Donny alle kansen heeft gegeven die nodig waren om te bereiken wat hij heeft bereikt en wat hij nog gaat bereiken. Met Swart als rechterhand en Rody als trouwe broer groeide Donny onder de vleugels van André en Gerdina op tot profvoetballer in een trots Nijkerkerveen. Plannen om zijn geboorteplaats te verlaten heeft hij nog lang niet, helemaal niet zolang de deur bij Sjaak en Andrea altijd open staat. Daarvoor zijn Ajax en Veensche Boys hem veel te dierbaar.

Bram van der Ploeg (Twitter: @BvdPloegg | e-mail: B.vanderploeg@ajaxshowtime.com)
Sjors van Veen (Twitter: @SjorsvanVeen | e-mail: sjorsvanveen@live.nl

Lees meer 'Het Verhaal Achter':

Deel 1: Frenkie de Jong
Deel 2: Vince Gino Dekker
Deel 3: Kasper Dolberg
Deel 4: Kaj Sierhuis
Deel 5: Lasse Schöne
Deel 6: Matthijs de Ligt

Nog overstappen van zorgverzekeraar? Gebruik deze vergelijker.