Iedereen heeft wel een favoriete Ajacied. De één houdt van die ene speler met een fijne steekpass, de ander kan genieten van een verdediger die al zijn duels wint. Het verhaal achter de populaire voetbalnamen is echter lang niet altijd bekend. In de rubriek 'Het Verhaal Achter' gaan we op zoek naar de achtergrond van jouw favoriet. In deel 15: Amourricho van Axel Dongen; een zeer gedisciplineerd toptalent met Clarence Seedorf als grote idool.

Hij speelt al vanaf zijn negende voor Ajax en staat inmiddels aan de vooravond van zijn grote doorbraak. Ondanks de concrete belangstelling van meerdere internationale topclubs ligt zijn toekomst in Amsterdam. Dit is Het Verhaal Achter Amourricho Jahvairo Déshauntino Van Axel Dongen. ‘Je hebt natuurlijk nooit de zekerheid en je weet niet hoe het leven loopt, maar hij had altijd al de kwaliteiten om er te komen.’

De familie Severin/Van Axel Dongen heeft zich drie jaar geleden gesetteld in het gemoedelijke Assendelft. In het dorp, gelegen onder de rook van Amsterdam, wonen vader Otmar en moeder Cherrel met hun drie zoons Amourricho (17), Jah-Angel (11) en J’chemaro (8). Op dit moment is Cherrel ook nog in verwachting van hun vierde kind. Voor kinderen valt er weinig te beleven in Assendelft, maar toch blijkt het een bewuste keuze van Otmar en Cherrel om het drukkere Zaandam drie jaar geleden te verruilen voor het rustige Assendelft, waar voornamelijk ouderen wonen. ‘We willen de kinderen in een rustige omgeving laten opgroeien’, stelt moeder Cherrel.

Vanuit hun woonkamer, waar de Abdelhak Nouri Trofee die Amourricho vorig jaar won een prominente plek heeft, vertellen Cherrel en Otmar uitgebreid over de voetbalcarrière en het leven van hun oudste zoon. Hoewel Amourricho al op zijn negende in de jeugdopleiding van Ajax terechtkwam en dus ogenschijnlijk een natuurtalent was, blijkt niets minder waar. Op zijn vijfde wordt Amourricho door zijn oma Relma ingeschreven bij amateurclub Zeeburgia, maar zijn eerste voetbalavontuur is op zijn zachtst gezegd geen succes. ‘Het was niet om aan te zien. Hij kon echt niet voetballen. Hij hield wel van de bal, maar de bal niet van hem’, vertelt moeder Cherrel lachend. Omdat zij in die tijd ook hoogzwanger was van Amourricho’s broertje Jah-Angel en Amourricho nog onvoldoende begreep van het voetbalspel, besloten Cherrel en Otmar al snel om Amourricho weer uit te schrijven bij Zeeburgia.

‘Hij deed Michael Jackson-dingen’

Een voetbalcarrière, laat staan een profloopbaan, was op dat moment ver weg. Vader Otmar dacht dat Amourricho, door mensen in zijn omgeving veelal Amo genoemd, danser zou worden. ‘Hij was écht goed in dansen. Ik dacht echt dat hij daar meer mee zou gaan doen. Ik had sowieso niet gedacht dat hij zou gaan voetballen’, vertelt Otmar, waarna hij uitlegt dat Amourricho ondanks zijn jonge leeftijd het dansen serieus en uitgebreid aanpakte. ‘Vanaf dat hij twee jaar oud is danst hij al. Als hij ’s ochtends opstond deed hij gelijk Michael Jackson-dingen. Dat deed hij echt goed. Hij tapete zijn vinger en hij droeg een glitterpak, een hoedje en bijvoorbeeld één handschoen, omdat hij dat bij Michael Jackson had gezien. Dat dansen heeft hij van zijn moeder. Zij is ook een danser en ze draaide veel muziek van Michael Jackson.’

Van jongs af aan groeit Amourricho, vooral beïnvloed door zijn moeder, op met muziek. Het zorgt heden ten dage voor grappige taferelen in de gym van de Ajax-selectie, zo vertelt Cherrel. ‘Ik hou van veel verschillende muziek, maar zeker ook van Michael Jackson. Daar ben ik mee opgegroeid en dat heeft Amourricho ook meegekregen. Het is wel grappig, want bij Ajax draaien de spelers van het eerste in de gym soms ook zulke muziek van vroeger. Iedereen is dan verbaasd dat Amourricho dat kent en meezingt, maar hij is opgegroeid met zulke muziek. Hij kent dat allemaal.’

'Ik wist niet wat ik zag toen ik Amourricho zag voetballen'

Ondanks zijn talent voor dansen en passie voor muziek blijkt Amourricho aanvankelijk buiten het zicht van zijn ouders op jonge leeftijd een ander groot talent te ontwikkelen. Niet bij een amateurclub, maar op een pleintje in Zaandam ontwikkelt Amourricho zich onder de vleugels van buurjongen Chaouki in korte tijd tot een groot voetbaltalent. ‘Dat kwam echt uit het niets. We woonden in Zaandam op één hoog en als je naar buiten keek zag je alles wat er op het pleintje gebeurde. Dat deden we natuurlijk niet elke dag, maar op een gegeven moment zagen we Amo dus met die buurjongen voetballen en dachten we: huh, wat is hier gebeurd?’, vertelt Otmar, waarna Cherrel aanvult. ‘Amourricho bleek een natuurtalent. Het zat er blijkbaar altijd al in, maar het moest er gewoon nog een keer uitkomen. Ik wist niet wat ik zag toen ik Amourricho buiten zag voetballen.’

Na een vakantie in Suriname, waar de familie hun roots heeft liggen, komt de voetbalcarrière van Amourricho vervolgens echt in een stroomversnelling. Cherrel vertelt hoe de de opa van Amourricho zijn kleinzoon enorm stimuleerde om bij een club te gaan spelen. ‘Zijn opa heeft toen in Suriname de eerste voetbalschoenen en scheenbeschermers voor Amo gekocht. Hij had Amo nog nooit zien voetballen en had geen idee of hij goed was, maar hij kocht die dingen wel en moedigde ons aan om Amo in Nederland weer bij een club te laten voetballen. Dat hebben we toen maar gedaan. Niet meer bij Zeeburgia, maar bij OSV. Na zes of zeven maanden werd hij toen gescout door Ajax. Dat is heel snel gegaan. Dat kwam doordat Ajax bij OSV kwam kijken voor een andere jongen, Gabriël Misehouy (huidige speler van Ajax O18 die evenals Van Axel Dongen te boek staat als toptalent, red.). Gabi was toentertijd al van buitencategorie.’

Otmar denkt met een glimlach op zijn gezicht terug aan de eerste stappen die Amourricho écht op het voetbalveld zet. Na een valse start bij Zeeburgia blijkt hij op achtjarige leeftijd een stuk meer aanleg voor de sport te hebben. ‘Aan het begin werd Amo bij OSV in de F9 gezet, maar per training schoof hij door naar een hoger team. Na de derde training zat hij in de F1 en daar kwam hij met Gabi in het team. Gabi en Amo hebben dat team toen gelijk kampioen gemaakt’, glundert Otmar.

'Hij is een droogkloot, maar op een grappige manier'

Het zou zeker niet de laatste keer zijn dat Gabriël Misehouy en Amourricho van Axel Dongen samen een prijs winnen. De toenmalig OSV-talenten verkassen na het succesvolle jaar met de F1 tegelijkertijd naar Ajax, waar Misehouy gezien zijn leeftijd aanvankelijk een lichting onder Amourricho wordt geplaatst. Toch verliezen de rasvoetballers elkaar niet uit het oog en blijft hun hechte vriendschap intact. ‘Amo trekt nu nog steeds veel met Gabi op. Ik denk dat Gabi zijn beste vriend is’, vertelt Cherrel, waarna zij stelt dat Amourricho weinig vrienden heeft. ‘Hij heeft daar niet echt behoefte aan, buiten de jongens van Ajax om. Ik denk dat dat komt doordat hij ziet hoe mensen in elkaar steken. Als hij met het eerste meedoet, heeft hij bijvoorbeeld opeens vijfhonderd volgers erbij. Ineens hebben we verre familie die als paddenstoelen uit de grond schieten. Amourricho ziet hoe dat werkt en houdt mensen daarom bewust een beetje op afstand.’

Wat hierin ook mee kan spelen is dat Amourricho volgens zijn ouders al van jongs af aan enorm gefocust is op zijn grote doel: doorbreken in de Ajax-hoofdmacht. De jonge aanvaller kan op weg naar dit doel weinig afleiding gebruiken en lijkt liever meer tijd op zichzelf door te brengen dan er met anderen op uit te gaan. ‘Ik vind dat persoonlijk niet erg. In de wereld waarin hij zit is het belangrijk om je cirkel klein te houden. Je hoort dat jongens van zijn leeftijd roken, drinken en uitgaan, maar daar is Amourricho niet mee bezig. Hij gebruikt zijn verstand en weet wat goed is voor hem’, vertelt Cherrel.

Dat bewustzijn blijkt bij de jonge Amourricho al vroeg aanwezig, mede doordat zijn ouders hem hier ook regelmatig voor waarschuwen. ‘De wereld zit vol verleiding, misleiding en afleiding’, stelt Cherrel. ‘Als je de focus even verliest, kan alles wat je in jaren hebt opgebouwd in één seconde kwijt zijn. Daar praten we veel over en ik zie duidelijk dat hij dat oppikt. Hij is een jonge jongen en heeft natuurlijk soms sturing nodig, maar over het algemeen is hij zelf al heel volwassen en zelfstandig.’

Gevraagd naar het karakter van zijn oudste zoon, hoeft Otmar niet lang na te denken. ‘Amourricho is geen moeilijke jongen. Hij is zacht en lief. Hij luistert goed en is rustig, niet brutaal. Hij is slim en weet wat hij wil.’ Cherrel vult haar man aan. ‘Amourricho is ingetogen. Je ziet hem ook nooit overdreven juichen na een doelpunt. Hij legt de lat ook heel hoog voor zichzelf. Soms denk ik zelfs dat hij een beetje te streng is voor zichzelf.’ Desondanks kan Amourricho ook een stuk minder serieus zijn en blijkt hij over een goede dosis humor te beschikken. ‘Amourricho is een droogkloot, maar hij is op een grappige manier droog. Uit het niets kan hij iets grappigs zeggen en dan gaat iedereen helemaal stuk. Maar hij is over het algemeen rustig en heeft ook weinig nodig om zich te vermaken.’

'Amourricho is echt goed voor zijn broertjes'

Hoewel Amourricho dus veel op zichzelf is, is zijn contact met zijn twee jongere broertjes wel heel hecht. Dat maakt Otmar trots. ‘Onze kinderen zijn goed met elkaar. Ze houden van elkaar. Amourricho is ook echt goed voor zijn broertjes. Hij koopt ook regelmatig spulletjes voor ze. Jah-Angel kan heel goed tekenen en laatst heeft Amourricho allemaal tekenspullen voor hem aangeschaft. Dat soort dingen doet hij ook.’

Met J’chemaro heeft Amourricho daarnaast nog een broertje die evenals hij een getalenteerde voetballer is. J’chemaro speelt dit seizoen in de O9 van Ajax. Hoewel Otmar zijn jongste zoon liever niet wil vergelijken met Amourricho, prijst de vader wel de techniek van J’chemaro. ‘Ik vind J’chemaro technisch verder dan Amourricho op die leeftijd was. Sinds zijn vijfde kan J’chemaro al heel veel met de bal doen, dat kon Amourricho niet. Amourricho is later op het pleintje in Zaandam opeens een ster geworden.’

Technisch is J’chemaro dus een goede voetballer, maar in andere aspecten kan de - voorlopig - jongste van het gezin nog wel een goed voorbeeld aan zijn oudste broer nemen. ‘Ik krijg soms het gevoel dat J’chemaro het voetbal niet serieus neemt. Hij wordt soms boos tijdens wedstrijden en kan lastig zijn voor de trainers. J’chemaro wil doen wat híj́ wil en niet per se wat de trainers van hem verwachten. Ik hoop dat hij gaat inzien dat hij daarin moet veranderen. Dat besef kan natuurlijk zeker nog komen als hij iets ouder is. Ik hoop dat Ajax dat geduld met hem heeft.’

'Ze waren echt al op een level'

Terug naar Amourricho. In de zomer van 2013 begint de aanvaller na een succesvolle stageperiode aan zijn avontuur bij Ajax. Op De Toekomst komt Amourricho terecht in een zeer talentvolle lichting, met veel jongens die tot op de dag van vandaag nog altijd voor Ajax spelen. Cherrel herinnert zich de beginperiode van Amourricho als Ajacied nog goed. ‘De F1 waar Amo bij Ajax in terechtkwam was abnormaal goed, met spelers als Jaydon Banel, Divaio Bobson, Prince Aning, Raphaël Sarfo en Julian Brandes. Die jongens waren toen al van absolute buitencategorie, ze waren echt al op een level. Ze wonnen ook alles. Als je uitslagen hoorde dacht je soms dat ze alleen op het veld stonden. Ze wonnen wekelijks met grote cijfers, 48-3 (Twin Games, red.) en dat soort uitslagen. Het was mooi dat Amourricho in zo’n team terechtkwam, want dan kun je je gelijk op het hoogste niveau meten. Het heeft niet lang geduurd voordat Amo ook op dat niveau meekon.’

Amourricho past zich dus razendsnel aan bij Ajax en groeide vervolgens ook rap uit tot één van de betere spelers van zijn lichting. Vanaf de middenbouw leverde die ontwikkeling en zijn voorbeeldige gedrag hem zelfs in veel teams de aanvoerdersband op. Otmar begreep dat wel. ‘Ik denk dat Amourricho vaak aanvoerder was vanwege zijn gedrag. Daarin is hij een voorbeeld, ook in de manier waarop hij zich opstelt naar andere spelers. Hij luistert naar iedereen en coacht jongens ook op positieve wijze. Trainers betrokken hem ook vaak bij de opstelling en vroegen dan wie hij waar zou positioneren als het aan hem lag. En op het veld deed hij het natuurlijk goed, daardoor gaan medespelers ook tegen je opkijken.’

In de jeugd van Ajax ging het Amourricho veelal voor de wind. De talentvolle buitenspeler ontwikkelde zich vooral onder drie trainers stormachtig. ‘Robin Veldman, Regillio Simons en Nordin Wooter zijn de belangrijkste trainers voor Amo geweest. Zij zagen direct het talent in hem en spraken veel met Amo en ons. Zo merkten wij dat deze trainers vertrouwen in hem hadden en hem écht beter wilden maken. Ze triggerden Amo en hamerden veel op details, zoals zijn manier van lopen en tweebenigheid. Ook werd hem regelmatig gevraagd of hij zichzelf beter vond dan een bepaalde concurrent. Hij heeft toen geleerd dat hij zich altijd moet meten met de concurrent van de lichting boven hem. Daardoor ging hij grote stappen maken.’

Na een aantal seizoenen begon Amourricho lichtingen over te slaan en werd hij - om hem meer uitdaging te bieden - doorgeschoven naar hogere teams. ‘Dat Amo op een gegeven moment doorschoof naar hogere teams, veranderde voor ons niets, al vonden we het wel lekker dat hij sindsdien werd opgehaald met het busje’, vertelt Otmar over die tijd. ‘Wij vonden het vooral belangrijk dat hij plezier in voetbal had. Mijn vrouw houdt van voetbal en ik heb zelf altijd gevoetbald. Als we Amo dan zien genieten als hij aan het voetballen is, dan is dat voor ons fantastisch. Maar we zijn toen nooit bezig geweest met: je kunt Ajax 1 gaan halen. Het plezier staat voorop, bij mij ook. Als ik op zaterdagochtend moet opstaan, sta ik veel makkelijker op dan wanneer ik doordeweeks opsta om te gaan werken. Ik geniet ervan om naar mijn jongen te kijken en hem te zien scoren of mooie dingen te zien doen. Het maakt me dan niet uit als ik om zes uur ’s ochtends op moet staan.’

'De arts had nog nooit zoiets gezien'

In sportief opzicht verloopt de ontwikkeling van Amourricho uitstekend, maar hardnekkige blessures aan zijn groeischijven stagneren de talentvolle aanvaller regelmatig. Tussen zijn dertiende en zijn zestiende staat Amourricho geregeld noodgedwongen aan de kant. ‘Soms kon hij dan wel spelen en soms weer een tijdje niet’, vertelt Cherrel, waarna ze uitlegt waar de vele groeiblessures vandaan kwamen. ‘Amo is heel massief en hij heeft veel spiermassa, dat maakte het ook lastiger om die groeiblessures te behandelen.’

Al op jonge leeftijd bleek Amourricho te beschikken over ongekend zeldzame spierkracht. ‘We hadden een keer een medisch onderzoek en toen gaf de arts aan nog nooit zoiets te hebben gezien. Het bovenlichaam van Amourricho is zoals het hoort te zijn voor iemand van zijn leeftijd, maar hij heeft het onderlichaam van een volwassen man. Daardoor moet zijn bovenlichaam harder werken om het onderlichaam goed te kunnen laten functioneren. Dat zorgt voor hamstring-, knie- en liesblessures.’

De jaren met veel blessures waren terugkijkend het lastigst voor Amourricho. Toch zorgden zijn familie en vrienden er in die tijd voor dat de jonge Ajacied zijn hoofd omhoog houdt. ‘We zorgden er nadrukkelijk voor dat hij altijd optimistisch bleef in die periode’, vertelt Cherrel. ‘We spraken heel veel met hem en gaven aan dat je in het leven niet altijd de wind mee kunt hebben. Juist van die periodes leer je en word je sterker. Dan word je mentaliteit getest. We hebben hem geleerd dat een tegenslag misschien zorgt voor vertraging in zijn ontwikkeling, maar dat het zeker niet het einde is.’

Lieve woorden van Mo Ihattaren

Door de jaren met blessureleed en de wijze lessen van zijn omgeving is Amourricho volgens zijn ouders mentaal ijzersterk. Zij hebben hier van jongs af aan flink op gehamerd, omdat ze weten hoe hard de voetballerij kan zijn. ‘Als je ziet wat mensen over spelers zeggen of schrijven, dan is het net alsof ze vergeten dat voetballers ook gewoon mensen met gevoelens zijn’, stelt Cherrel. De moeder van Amourricho noemt de benadering in de media en publieke opinie van kersvers Ajacied Mohammed Ihattaren als voorbeeld. ‘Hij is een jonge jongen die zijn vader heeft verloren, daar mag best wat meer rekening mee gehouden worden.’

Als de naam van Ihattaren valt, volgt al snel een mooie, recente anekdote. Ihattaren blijkt fan te zijn van Amourricho, zo vertelt zijn moeder. ‘Ze trainen soms samen bij Jong Ajax. Na één van de eerste trainingen was Ihattaren naar Amo toegekomen. Amo vertelde die avond aan mij: “‘Mama, ik heb die man nog nooit gezien en hij komt na de training naar me toe en zegt: Jongen ik ben trots op je, je doet het zo goed”. Dat is toch bijzonder? Aan dit soort dingen zie je dat Ihattaren het in zich heeft. Hij kan zo goed voetballen, maar is de laatste tijd te hard aangepakt.’

Instagramberichtjes van Seedorf

In zowel mentaal als voetballend opzicht blijkt Amourricho twee grote voorbeelden te hebben: Cristiano Ronaldo en Clarence Seedorf. Ronaldo is pas sinds een paar jaar een voorbeeld voor Amourricho geworden, maar Seedorf was dit al van jongs van af aan. ‘Ik heb hem altijd gezegd dat hij een voorbeeld moest nemen aan Clarence Seedorf. Dat is iemand die stabiel is. Hij komt nooit in opspraak en is een relaxte man. Buiten het veld is hij rustig, netjes en beleefd, maar in het veld is het een beest. Seedorf is iemand waar Amo tegen opkijkt’, onthult Cherrel.

Otmar vertelt vervolgens een fraai verhaal over het enige contact dat Seedorf en zijn oudste zoon tot dusver hebben gehad. ‘Omdat Amo zo tegen Seedorf opkijkt, was het heel bijzonder toen Amo na het winnen van de Abdelhak Nouri Trofee een bericht van Seedorf kreeg. Via Instagram stuurde hij Amo een berichtje waarin hij zei dat Amourricho het goed deed en dat hij zo door moest gaan. Dat was écht een heugelijk moment. Amourricho vond dat heel mooi en het motiveert hem om door te gaan.’

Al pratende blijkt dat Amourricho en Seedorf in mentaal opzicht ogenschijnlijk een aantal gemeenschappelijke delers hebben. Ook Amourricho kan goed omgaan met druk en lijkt nooit last te hebben van zenuwen. Daarmee beschikt hij over een mate van koelheid waar Seedorf tijdens zijn loopbaan ook vaak om werd geroemd. Moeder Cherrel weet dat Amourricho die eigenschap niet van haar heeft geërfd. ‘Die zenuwen die hij niet heeft, die heb ik denk ik voor hem, haha. Ik heb nog nooit durven kijken naar een penalty van hem. Ik keer me altijd om. Die zenuwen heeft hij totaal niet, zelfs als hij bij het eerste meedoet. Je zou denken dat iemand zenuwachtig is als hij als jonge jongen tussen spelers als Dusan Tadić en Daley Blind staat, maar dat heeft Amourricho niet.’

‘Ik zie dat Amo hun respect heeft afgedwongen’, vervolgt Otmar. ‘Tadić komt naar hem toe alsof ze al jaren samen spelen. Dat heeft Amo afgedwongen door zijn voeten te laten spreken en naast het veld gewoon down to earth te zijn. Geen arrogantie en geen hoogmoed. Als je dat hebt zijn ze snel op je uitgekeken. Ik vind het heel mooi om te horen hoe die grote jongens over hem praten, over zo’n zeventienjarige jongen.’

'Wij gaan niet achter geld aan rennen'

De mentale kracht en grote mate van volwassenheid waarover Amourricho ondanks zijn jonge leeftijd beschikt, zorgen er mede voor dat hij op zestienjarige leeftijd aanbiedingen van Chelsea, Bayern München en Borussia Dortmund naast zich neerlegde. Voor een dergelijke beslissing moet je sterk in je schoenen staan, maar Amourricho en zijn familie wisten al snel dat de toekomst van de snelle en technisch vaardige aanvaller bij Ajax lag.

‘Amo wist gewoon dat hij bij Ajax wilde blijven. Zowel hijzelf als wij vonden het te vroeg om naar het buitenland te vertrekken’, vertelt Otmar, waarna hij dit standpunt nader toelicht. ‘Ik ben geen voorstander van vroeg naar het buitenland vertrekken. Uit de geschiedenis blijkt het: negen van de tien jongens komen op een gegeven moment terug en dan beland je bij PEC Zwolle of FC Groningen. We zijn van mening dat Amo zich bij Ajax het best kan ontwikkelen. Natuurlijk kun je je in het buitenland ook ontwikkelen, maar op Amo zijn leeftijd is het voor hem bij Ajax beter. Het was totaal geen moeilijke keuze. Die interesse maakt ons niet gek.’

‘Veel mensen denken te veel op de korte termijn. Kijk, wij zijn niet rijk, we hebben het niet breed. Maar we zijn ook niet zo gek dat we achter het geld aan gaan rennen. Als dat moet komen, dan komt dat vanzelf wel’, vervolgt Otmar, waarna Cherrel hem aanvult. ‘Je moet je niet door materialistische dingen laten leiden. Je moet kijken naar het plan dat op tafel ligt. Wij weten ook, door hoe Ajax met hem omgaat, dat er vertrouwen is vanuit de club. Hij speelt eigenlijk sinds de D’tjes altijd al één of meerdere lichtingen hoger.’

'Dan ziet hij wel wat in je'

Dat Ajax vertrouwen heeft in de kwaliteiten van Amourricho is inderdaad duidelijk. De aanvaller maakte zo’n twee maanden geleden zijn debuut in de Ajax-hoofdmacht en behoort sindsdien met grote regelmaat tot de wedstrijdselectie van Ten Hag. Het is erg knap dat dit Van Axel Dongen op zeventienjarige leeftijd lukt, maar als hij afgelopen zomer niet geblesseerd was geraakt had hij mogelijk nóg eerder zijn debuut in het eerste elftal gemaakt. Amourricho draaide afgelopen zomer in de seizoensvoorbereiding namelijk al mee met Ajax 1, maar raakte toen tegen Koninklijke HFC geblesseerd in de eerste oefenwedstrijd. ‘Hij kreeg na twintig minuten een hamstringblessure. Dat was de dag waarop ik Amo voor het eerst hoorde huilen’, herinnert Cherrel zich. ‘Hij belde me en hij had zich die dag zo graag laten zien.’

Een paar maanden later krijgt Amourricho daar nieuwe kansen voor. Ten Hag neemt de jongeling zelfs mee op trainingskamp naar Portugal. De oefenmeester nam daar de tijd om individueel met Amourricho te praten, iets wat zijn familie als een positief signaal ziet. ‘In Portugal fietsten de spelers dagelijks vanaf het hotel naar het trainingsveld. Amo vertelde dat er tijdens die fietstochten op een dag iemand hard naast hem kwam racen: Ten Hag. Ze hebben toen echt een goed gesprek gehad’, vertelt Cherrel. Otmar put vertrouwen uit dit moment. ‘Als Ten Hag zo met je komt praten, dan ziet hij wat in je. Een trainer doet dat niet zomaar, hij ziet de potentie. Amo moet goed luisteren naar de tips die hij meekrijgt en hard blijven werken. Als hij laat zien dat hij het oppikt, dan komt de rest vanzelf wel en zal hij bij de selectie blijven.’

Vieze grapjes Antony en Neres

Nu Amourricho regelmatig meedoet met het eerste elftal, bouwt hij ook een goede band op met veel Ajax 1-spelers. Cherrel vertelt dat haar zoon goed op zijn plek is in de Ajax-selectie. ‘Ik kwam Amo een keer ophalen op De Toekomst en toen kwam Jurriën Timber naar me toe. Hij zei: “Uw zoon doet het zo goed!” Dat Timber de moeite neemt om dat te komen vertellen zegt denk ik ook wel wat over hoe Amo in de groep ligt. Het is heel leuk om te horen, ik vind Timber echt geweldig. En als Timber het al moeilijk heeft om je te verdedigen, dan zegt dat ook wel wat, haha!’

Ook Zakaria Labyad bekommert zich veel over Amourricho en probeert het jonge Ajax-talent te helpen waar dit nodig is. Zo zijn er volgens Otmar nog wel meer Ajacieden die veel bezig zijn met Amourricho. ‘Kudus, Martínez, Tadić, Berghuis, Klaassen… Maar eigenlijk iedereen wel.’ Het meest kon Amourricho lachen om Antony en David Neres, toen de laatstgenoemde nog voor Ajax speelde. ‘Hij vond die twee samen echt gek, het zijn echt clowns en ze maken veel "vieze" grapjes. Ze slaan op elkaars billen en zeggen bijvoorbeeld voor de grap: “Amo, kom een kusje halen”, haha. Amo vindt dat grappig en hij vindt Antony ook echt een coole speler’, vertelt Cherrel.

Slechts met Nicolás Tagliafico had Amourricho een kleine beef, al werd deze al snel weer ruimschoots bijgelegd. Otmar vertelt wat er tijdens een training plaatsvond tussen zijn zoon en linksback Tagliafico. ‘Amo stuurde hem een paar keer het bos in met passeerbewegingen. En je weet hoe Tagliafico dan kan zijn: die ging schoppen. Ik snap dat op zich wel als zo’n jonge jongen dat bij je doet. Het is ook alleen maar goed, daar leert Amo ook weer van. Tagliafico en hij waren na de training ook alweer gelijk gewoon relaxed met elkaar.’

‘Je kinderen zien slagen is het allermooiste’

Otmar en Cherrel zien de toekomst positief in voor hun zoon. Ze hopen dat Amourricho fit en gelukkig blijft en zich op het veld goed door blijft ontwikkelen. Otmar vindt het fantastisch om zijn oudste zoon de laatste tijd in het eerste elftal van Ajax te zien. ‘Dat is zo leuk en mooi. We zijn echt trots op hem en het verrast me niets. Je hebt natuurlijk nooit de zekerheid en je weet niet hoe het leven loopt, maar hij had altijd al de kwaliteiten om er te komen.’

Cherrel sluit zich daarbij aan en spreekt tot slot haar dankbaarheid uit voor het leven dat Amourricho en zijn broers leiden. ‘Laatst kwam Amo na een wedstrijd thuis en belde hij aan. Dat is ook zoiets: die jongen neemt nooit zijn sleutels mee, haha. Maar toen ik opendeed en hij binnenkwam omhelsde hij me. Hij zei: “Mama, ik moet u echt bedanken, u heeft me altijd in alles gesteund.” Als ouder doet dat je wel wat, toen kwamen er wel wat tranen. Je kinderen zien slagen is het allermooiste, daar doe je het voor. Dat is priceless. En ze hoeven geen ingenieur te worden, maar gewoon slagen in het leven en gelukkig zijn, dat is het belangrijkste.’

Thijs Zwagerman (Twitter: @ThijsZwagerman | e-mail: t.zwagerman@ajaxshowtime.com)

Reinand Visscher (Twitter: @Reinandvzr | e-mail: r.visscher@ajaxshowtime.com)