Jeroen Verhoeven maakte van 2009 tot en met 2012 onderdeel uit van het eerste elftal van Ajax en kijkt daar nog steeds met veel genoegdoening op terug. De oud-doelman wist met de Amsterdammers de derde ster te behalen, wat naar eigen zeggen het mooiste kampioenschap van de oud-Ajacied genoemd mag worden.

'Op de laatste speeldag, in die sfeer, de derde ster. Daar is een boek geschreven dat nooit meer op die manier zal worden opgetekend. Het staat buiten kijf dat dat de mooiste is die ik heb meegemaakt', zo vertelt Verhoeven op de officiële website van Ajax.

De oud doelman van onder andere FC Volendam was in een eerder stadium echter ook al zeer succesvol in de jeugdopleiding van de Amsterdammers. Zo werd hij in het seizoen 1997/1998 kampioen met de toenmalige A1 van Ajax. 'Op een gegeven moment waren we gewoon onoverwinnelijk. Op dat moment was iedereen buitencategorie. In deze huidige tijd hadden al deze gasten overal kunnen voetballen. In die tijd niet, toen kregen maar vier jongens een contract. Het was zelfs de eerste keer dat zoveel jongens een contract kregen bij Ajax.'

De oud-prof was zeer onder de indruk van deze lichting. 'Het elftal was zo goed. Op een gegeven moment hadden we een wedstrijd tegen Feyenoord, toen stonden we in de rust al met 8 of 9-0 voor en dat werd 11-4 of zoiets.'

Terugkeer naar Amsterdam

Na uitstapjes naar RKC Waalwijk en FC Volendam keerde Verhoeven in 2009 terug naar Ajax, waar hij samenwerkte met doelmannen Maarten Stekelenburg en Kenneth Vermeer. 'Alles leuk en aardig, maar op een goede dag kon ik goed meekomen met hen, maar hadden zij een goede dag dan was het: goed geprobeerd jochie. De volgende stap kon ik niet maken, maar ik heb er wel van genoten en je ziet wat het me gebracht heeft.'

Tot slot geeft de kleurrijke ex-goalie aan onder de indruk te zijn van Stekelenburg, die op 39-jarige leeftijd nog steeds op een hoog niveau onder de lat staat. 'Heel knap dat je op die leeftijd nog zo fit bent. Ik merkte bij De Dijk dat het van de een op andere dag klaar was. Ik kon gewoon ineens mijn arm niet meer optillen.'