Jeroen Verhoeven kijkt met een goed gevoel terug op het moment dat hij de bijnaam 'el portero pizza' kreeg. De oud-doelman van Ajax weet nog goed dat het helemaal losging tijdens een duel tussen Ajax en FC Volendam, waardoor de bijnaam een eigen leven is gaan leiden. Zelf kan hij er wel om lachen.

'Volgens mij was dat een keer tijdens Volendam - Ajax. Ik dacht: ludiek, cool, top', vertelt de oud-goalie over het moment dat hij zijn bijnaam kreeg. 'Dat is toen een eigen leven gaan leiden, want later speelden we weer tegen Ajax, maar dan in de ArenA. Toen dacht ik: oh, dat is wel 50 duizend man. Het begon toen al een beetje tijdens de warming-up. Dat was nog toen het veld in de ArenA heel slecht was. Het enige wat ik dacht, was: als ik nu maar niet op mijn bek ga als ik uittrap. Het gebeurde uiteindelijk meteen en toen ging het los. Toen begon iedereen.'

Verhoeven vertelt in de podcast Showkeepers van FC Afkicken ook over zijn tijd in de Ajax-jeugd: 'Ik stond denk ik niet echt bekend als talent, maar meer als ballentegenhouder.' De inmiddels 41-jarige weet nog goed dat het vroeger anders ging dan nu als je als jeugdspeler een contract kreeg: 'Op je achttiende of negentiende kreeg je dan te horen of je een contract kreeg. Wij waren toen zo'n goede lichting, de Golden Boys, en die kregen allemaal een contract. Daar zat ik niet bij.'

Derde ster met Ajax hoogtepunt van carrière 

Via een omweg kwam Verhoeven weer terecht bij Ajax en daar maakte hij mee hoe de derde ster werd behaald in 2010-2011. Het is nog steeds zijn absolute hoogtepunt van zijn tijd in Amsterdam: 'Schrijf een jongensboek en zeg: op de laatste dag tegen de nummer twee, je kan de derde ster krijgen. Als je verliest, word je derde, als je wint, ben je kampioen. Thuis, hele stadion vol, die druk en je haalt hem, dat is het mooiste gevoel dat er is.'

Ondanks zijn bouw heeft Verhoeven naar eigen zeggen een fijne carrière gehad: 'Ik heb van mijn zwaktes mijn kracht proberen te maken. Niemand wilde in de zestien met mij een duel aangaan, want die wonnen ze toch nooit en ze kregen altijd pijn. Je kan heel snel zijn, of je kan er voor zijn en dat probeerde ik altijd.'