Rafael van der Vaart gelooft in de kansen van zijn zoon Damián van der Vaart bij Ajax. De jongste Van der Vaart is nog niet de sterspeler binnen zijn team in de jeugdopleiding, maar de oud-Ajacied gelooft niet dat zijn zoon zijn plek in de jeugdopleiding cadeau heeft gekregen.

Bestel het nieuwe Ajax-uitshirt in de Ajaxshop!

'Hij staat een beetje bekend als een zondagskind. Hij heeft alles aan ons te danken', begint Van der Vaart in de podcast Erben & Renate: Topsportouders. 'Nee, deze jongen werkt elke dag keihard om zo veel mogelijk minuten te krijgen bij zijn team. Ajax had hem echt niet genomen als hij niet goed genoeg was. Hij mocht daar wel stage lopen omdat ik zijn vader was, dat hebben ze eerlijk gezegd. Het mes snijdt aan twee kanten. Soms moet je ervan profiteren, maar je moet het wel zelf laten zien.'

Hoewel beiden in de jeugdopleiding van Ajax voetbalden, merkt vader Van der Vaart op dat zijn zoon - die recent zijn contract in Amsterdam verlengde - behoorlijk anders in elkaar zit. 'Ik ben extreem vrij in mijn hoofd en denk bijna nergens over na. Hij doet dat wel. Dat neem je mee het voetbalveld op. Dan denkt hij na over dingen als: waarom speel ik niet? Waarom krijg ik maar tien minuten? Heel veel vragen stellen in plaats van te denken: ik speel bij Ajax, dat had ik vier jaar geleden al nooit kunnen denken. Ik ga in die tien minuten alles geven en dan zien we wel wat eruit komt. Hij gaat dat nu steeds beter doen.'

Dat Van der Vaart zijn zoon aankaartte bij Ajax, kwam ook niet volledig uit het niets. De voormalig topvoetballer begon talent te herkennen bij Damián en alleen daarom klopte hij aan in Amsterdam. 'Wij herkennen talent, daar gaat het om. Als hij niet goed genoeg was geweest voor Ajax, dan had ik nooit gezegd: ga er eens naar kijken. Dan kun je beter bij een mooie club als sc Heerenveen spelen.'

Plezier bij Van der Vaart

Als jeugdspeler van Ajax was Van der Vaart al overtuigd van zijn eigen kwaliteiten. Hij wist dat hij in bepaalde facetten van het spel beter was dan zijn teamgenoten en dat heeft zoon Damián nog wat minder. 'Als er een vrije trap was, dan keek niemand naar die vrije trap. Ik ging hem gewoon nemen, omdat ik dat het best kon. Maar als je dat niet bent en je hebt alleen maar die trap, dan moet je steeds vechten om de vrije trap te nemen. Daar loopt Damián vaak tegenaan, dat hij toch weggeduwd wordt. Dan moeten trainers er zijn en hem helpen. Hij moet dat wel zelf ontdekken. Dat plekje binnen een elftal moet je verdienen.'

Tot slot vertelt Van der Vaart over de manier waarop hij jeugdvoetballers vandaag de dag ziet acteren. In zijn tijd maakte hij plezier met de bal, maar dat lijkt enigszins te verdwijnen. 'Ze halen bijna de ziel uit al die jongens. Als ik bij Damián zit te kijken, lijkt het wel alsof ze belasting moeten betalen als ze lachen. Het is verschrikkelijk. Scoort iemand een wereldgoal, loopt hij weg alsof hij er zo al honderd heeft gemaakt.'