LEZERSBIJDRAGE] 9 uit 3. Dat is de doelstelling voor de afgelopen wedstrijd tegen NEC en de twee aankomende wedstrijden van Ajax.

Ik ben blij dat Ajax weer ambitieus durft te zijn en dat het nu wel eens realistisch bij mij overkomt.

Vaak genoeg had ik er de balen van dat Ajax verloor op vreemde bodem doordat er een foutje werd gemaakt of dat er geen vechtlust werd getoond op het veld.

Vanaf het aantrekken van Gabri ben ik al een liefhebber van deze speler. Een mannetjesputter met een enorme dadendrang, energie en goede uitstraling. Zoveel Spanjaarden zijn er niet geslaagd de laatste jaren in de ArenA, maar Gabri is de positieve uitzondering. Onbeschrijfelijk dat van Basten Gabri niet in de basis op nam in de eerste helft van de competitie. Waar vechtlust en inzet wordt gevraagd, daar staat Gabri paraat. Samen met Enoh, Vermaelen en Vertonghen een fysiek en energiek blok. Dat geeft mij het vertrouwen dat er nu wel gewerkt en gepoetst wordt als het nodig is.

Spelers zoals Wouters en Davids zorgen niet alleen voor een “balans” maar ik kan naast mooie goals, fraai positiespel, één keer raken ook erg genieten van een nietsontziende ingreep. Wat is er mooier dan het debuut van Anita tegen Werder Bremen waarbij zijn eerste actie het over de hekken spelen van een tegenstander was? Ik zit dan echt te genieten.

En dankzij de harde werker Gabri kunnen spelers zoals Mickey, Suarez en Cvitanich voorin met vertrouwen voetballen. Dappere Gabri vangt de middenvelder of afvallende bal wel weer op. Terecht dat er bij iedere thuiswedstrijd er een vlag hangt om hem te eren. Dat deze vlag er lang mag blijven hangen en wij als liefhebbers mogen genieten van deze Catalaan met zijn loopwerk, bal-af-pak kunsten en tomeloze inzet.