Ruud Krol kijkt terug op een jaar waarin hij opnieuw enkele van zijn voormalig medespelers bij Ajax verloor. Rob Rensenbrink, Wim Suurbier en Barry Hulshoff overleden, oud-spelers waaraan Krol warme gevoelens overhoudt sinds hun gezamenlijke tijd in Amsterdam. Het doet hem pijn hen te moeten missen, maar hij staat zelf nog uiterst positief in het leven, zo laat hij blijken in gesprek met De Telegraaf.

De oud-verdediger spreekt over zijn voetbalvrienden, waaronder Suurbier, een man met wie Krol een goede klik had. 'Alweer zijn er een paar jongens weg. Heel tragisch hoe het met Wim is gegaan. Mijn dochter belde en vertelde me dat ze van Wims dochter had gehoord dat het niet goed met hem ging. In de zomer heeft Wims ex-vrouw Maja me gebeld om te zeggen dat Wim was overleden. Gelukkig kon ik ondanks alle coronamaatregelen naar Amsterdam reizen om bij het afscheid van Wim te zijn. In een team ben je nooit met iedereen vrienden, maar af en toe kom je iemand tegen met wie het heel goed klikt en dat had ik met Wim.'

Op 72-jarige leeftijd kwam ook Rensenbrink te overlijden in 2020, eveneens een man aan wie Krol goede herinneringen had en nog altijd heeft. 'Robbie was een rustige jongen, maar je kon wel met hem lachen. Hij had veel humor. Robbie was een geweldige voetballer. Hij had zulke mooie bewegingen, was snel, behendig. Iedere back had het moeilijk tegen hem. Hij werd niet voor niets Het Slangenmens genoemd', aldus Krol.

De grootste verrassing volgde voor Krol toen hij hoorde dat Hulshoff was komen te overleijden. 'Barry was een goede jongen, heel sociaal. Ik herinner me dat hij gek op muziek was. Rockmuziek. Hij was een goede, kopsterke verdediger. Van Robbie wist ik dat zijn gezondheid niet goed was, maar het overlijden van Barry kwam voor mij als een grote verrassing. Ik wist niet dat hij ziek was. Ik was hem jaren uit het oog verloren en hij kwam voor mij terug in beeld als adviseur van Matthijs de Ligt.'

'Ik hoop zo lang mogelijk te leven en veel nieuwe dingen te beleven'

Het wegvallen van zijn oud-teamgenoten en vrienden geeft Krol als vanzelfsprekend een naar gevoel, maar het belet hem niet om zelf nog alles uit het leven te halen. 'Ik ben iemand die leeft in het heden en niet in het verleden. Zoals het spreekwoord luidt: met de wind van gisteren kun je vandaag niet zeilen. Eén ding is zeker en dat is dat we allemaal zullen overlijden, maar ik hoop toch nog zo lang mogelijk te leven. En ik hoop nog veel nieuwe dingen te beleven. Zo sta ik in het leven.'