Fabio Capello kijkt met gemengde gevoelens naar het Ajax dat in 1973 de Champions League won. De Italiaan was destijds speler van Juventus - Ajax' tegenstander in de finale - en hoewel hij vol lof over de kwaliteiten van de Ajacieden van toen spreekt, trof hij nooit in zijn carrière een team met een dergelijk niveau van arrogantie.

'Het is niet dat we dat gevoel hadden, ze wáren arrogant', vertelt hij in de documentaire Ajax 1973: voltooiing van de trilogie op ESPN. 'Ze waren arrogant tegen de scheidsrechter, in hun zelfverzekerdheid, in alles. Het was bijna respectloos, tegenover iedereen. Ze voelden zich baas van het veld, de wedstrijd, van de scheidsrechter. De baas van iedereen. Dat was voor ons niet heel erg fijn, maar ze waren al drie jaar lang de baas in Europa. Dat lieten ze je voelen.'

'Het meest arrogante dat ik als voetballer of trainer heb gezien, gebeurde na de wedstrijd', vervolgt hij even later. 'Dat heeft me het meeste pijn gedaan. Na afloop stonden de twee spelersbussen naast elkaar geparkeerd buiten het stadion. Wij zaten al in de bus, de spelers van Ajax kwamen aangelopen. Ze kwamen met de beker aangelopen en smeten hem in de bus. Alsof ze wilden zeggen: zo, dat was er weer eentje. Totale arrogantie.'

Juventus trad vol goede moed aan in de finale en hoewel de Italiaanse fans onder de indruk waren van Ajax, hoopten ze op succes. Capello ging de wedstrijd met dezelfde goed moed in, maar kwam bedrogen guit. 'Supporters hopen altijd op een overwinning, de spelers natuurlijk ook. Maar Ajax is de enige ploeg die het ons dat jaar moeilijk heeft gemaakt. Ze hebben ons niet laten voetballen. De kracht, de arrogantie en de zelfverzekerdheid van Ajax, ze straalden uit onoverwinnelijk te zijn.'

'We hadden geen angst voor Ajax'

'We hadden geen angst voor Ajax', wil de voormalig topvoetballer nog benadrukken. 'Angst bestaat niet, er was respect. Er was een gezonde wedstrijdspanning. Je wilt datgene wat je hebt voorbereid en bestudeerd goed uitvoeren. Het probleem was echter dat we er tijdens de wedstrijd achter kwamen dat niks hen in de problemen bracht. Dat maakte dat we het vertrouwen verloren.'