Veel supporters zullen er niet te veel meer over willen horen, maar Spielverlagerung kijkt in een uitgebreide analyse nog eenmaal terug op de Europa League-finale. Volgens het medium was Ajax vanaf de start al kansloos door de tactiek van José Mourinho.

'Wat volgde was een typische Mourinho-wedstrijd, waarin hij de meest gevaarlijke kwaliteiten van de tegenstander wist uit te schakelen en zelf weinig risico nam in de opbouw', begint de analyse. De schrijver merkt op dat United in een blok van vijf afwachtte en dat spits Rashford druk zette tussen Sanchez en De Ligt in, waardoor Sanchez constant moest opbouwen. De inspeelpass op Schöne was een veel voorkomende, maar de Deen stuitte vervolgens op het blok. 'Zo verdiende United de winst, dankzij een effectieve en defensief sterke wedstrijd, hoe saai het ook was.'

Als Ajax er via Sanchez wel in slaagde om het middenveld te bereiken, kwam het volgende probleem voor de Amsterdammers. 'Fellaini en Pogba waren fysiek superieur aan Klaassen en Schöne. Ajax had wel opties om het anders aan te pakken, maar deed dit gewoon slecht. Dolberg kon direct door de verdedigers worden ingespeeld, maar Sanchez (die doorgaans goed passt) deed dit nu niet goed en Dolberg bewoog op zijn beurt niet erg sterk', volgt de uitleg.

Als mogelijke oplossingen wordt aangedragen dat de goed spelende en passende Veltman centraal achterin had kunnen spelen. 'Hij had misschien beter ballen door het hart van het veld kunnen geven. De beste aanvallen van Ajax volgden als Veltman rechts op het middenveld opdook.' Ook Traoré als nummer negen had kunnen werken. 'Dolberg hielp zijn elftal niet verder door op de verkeerde momenten naar de bal te bewegen. Toen Traoré een half uur voor tijd als spits kwam te spelen, was de wedstrijd al gespeeld en was United nog passiever in balbezit én balbezit tegenstander.' Tot slot draagt de schrijver nog een 3-4-3-systeem aan, met vier middenvelders op lijn, maar tot deze actie ging Bosz nooit over.