LET OP: DIT IS EEN VERHAAL UIT 2018!

Iedereen heeft wel een favoriete Ajacied. De een houdt van die ene speler met een fijne steekpass, de ander kan genieten van een verdediger die al zijn duels wint. Het verhaal achter die populaire voetbalnamen is echter lang niet altijd bekend. In de rubriek 'Het Verhaal Achter' gaan we op zoek naar de achtergrond van jouw favoriet. In deel 15: Danilo Pereira, een Braziliaans voetbaldier, dat na corruptie in eigen land zijn heil zocht en vond in Amsterdam.

Sappig vlees aan het spit, een lopend buffet en een bomvol Samba Kitchen: in het Braziliaanse restaurant aan de Ceintuurbaan te Amsterdam viert de Zuid-Amerikaanse cultuur hoogtij als de familie van Danilo Pereira Da Silva aan een tafel nabij de keuken zit. In het Portugees vertellen ze over hun enigst kind. Nerynho, eigenaar van het restaurant en tevens vriend van Danilo, is tijdelijk omgeturnd tot tolk en vertaalt een verhaal over voetbal, corruptie, armoe en dromen.

Het is klokslag 18.00 uur als de familie van Danilo nog nergens te bekennen is. Terwijl een Suco de Goiaba (guavesap) op tafel wordt gezet, dartelen een kwartier later dan gepland vader Marcelo, moeder Regiane en zoon Danilo binnen. In gebrekkig Engels volgt een vlotte kennismaking, waarna de chef ons naar de tafel leidt. Het is wachten op Nerynho, maar hij staat in de file vanaf Schiphol Airport. Om de tijd nuttig te besteden, maant Danilo ons tot het buffet. Ondertussen praat hij over het mogelijke visum van zijn vriendin (inmiddels ex-vriendin), Nederhop en zijn Instagram-pagina. Hierop zijn talloze dansfilmpjes te zien en als Nerynho na een uur eindelijk aanschuift, passeert ook dát gespreksonderwerp de revue. ‘Nee, dansen kan hij niet. Voetbal is beter voor hem', lacht Regiane.

Danilo Pereira: voetballer sinds zijn geboorte. 

‘Bebloede tenen of niet, het heeft Danilo gevormd’ 

Al van kinds af aan is voetbal de leidraad in Danilo’s leven. Opgroeiend in de bakermat van zijn favoriete sport, was hij typisch een baby die werd geboren met de bal in zijn wieg. Eenmaal op de straten van São Paulo was Danilo al gauw de beste en speelde hij conform aan al de fameuze voetbalverhalen op blote voeten tegen jongens van vijf, zes jaar ouder. Als hij zijn tegenstanders fopte met zijn trukendoos, kreeg hij klappen. ‘Álles was een bal’, grijnst vader Marcelo. ‘Een appel, sinaasappel, ander fruit dat uit de fruitboom viel; hij gebruikte het allemaal. Tijdens het échte Braziliaanse straatvoetbal maakten hij en zijn buurtgenoten doeltjes van slippers. Ze speelden vier tegen vier of drie tegen drie en als een auto voorbijreed, stopten ze. Bebloede tenen of niet, het heeft Danilo gevormd.’

Via een zogeheten escolinha, vrij vertaald voetbalschool, werd hij op zijn zevende gescout door Portuguesa, een kleine club uit zijn vaderland. De spits werd drie achtereenvolgende seizoenen topscorer, waarna Corinthians, de ploeg die Danilo al sinds zijn jeugdjaren support, op de stoep stond. Vol verwachting kwam een tienjarige Danilo in de opleiding van de Braziliaanse grootmacht terecht, maar het dienstverband bleek eerder de start van een clubcarrousel dan een wens die in vervulling ging. In liefst zeven jaar tijd versleet Danilo om uiteenlopende redenen zeven clubs op jeugdniveau. In willekeurige volgorde: Internacional, Ponte Preta, Vasco, Corinthians, Portuguesa, Grêmio Osasco Audax en Santos. ‘In Brazilië is veel corruptie’, is de uitleg. ‘Toen Danilo klein was, hadden wij niet veel geld. Andere ouders hadden dat wel en zij betaalden de coach om hun zoon te laten spelen. Omdat Danilo nauwelijks speelde, zeiden ze aan het eind van het jaar bij de evaluatie: jij mag vertrekken, want hebt bijna geen minuten gemaakt. Hierom ging hij van de ene naar de andere club.’

Danilo als jong broekie met vader Marcelo en moeder Regiane. 

‘Zijn speelwijze is bestemd voor het Europese voetbal’

Het was ‘frustrerend’, maar na een tijd clubloos te zijn geweest zag een agent Danilo spelen tijdens een zaalvoetbaltoernooi. De speler en zaakwaarnemer konden goed met elkaar overweg en Danilo streek neer bij Santos. Daar besloot Ajax definitief om de aanvaller over te nemen, al stond de technicus al langer op de radar. ‘De eerste keer dat Ajax langskwam was bij Ponte Preta’, weet Marcelo nog. ‘Iemand van Ajax was afgereisd om een speler te bekijken, toen hij Danilo zag. Hij vroeg: wie is deze jongen? De club heeft contact gehouden, hem twee jaar gevolgd en uiteindelijk via Danilo’s manager bij Santos opgepikt.’

Hoewel de driehoek Granada, Udinese, Watford ook interesse toonde, besloot Danilo vanwege de naam en opleiding van Ajax dik negenduizend kilometer af te reizen naar Nederland. Veel mag wijken om een voetbaldroom uit te laten komen, maar je zoon alleen achter laten aan de andere kant van de wereld bij een gastgezin is op zijn zachtst gezegd spannend. Toch zag vader Marcelo dat anders. ‘Ik was juist heel enthousiast’, stelt hij. ‘Ik heb altijd gezegd dat zijn speelwijze bestemd was voor het Europese voetbal. Zijn slimheid, manier van denken en koelbloedigheid passen niet in Brazilië. Hij is echt een teamspeler en bovendien heeft Danilo in Brazilië al op verschillende plekken gewoond. Hierdoor is hij gewend ver van huis te zijn en was in deze zin de stap naar Europa een minder grote.’

Danilo als speler van Ajax op Sportpark de Toekomst (Foto: Reinand Visscher). 

‘Gebruikte lunchgeld om benzine te betalen’

Dat Danilo zijn hobby, passie en beroep beoefent ver van huis is volgens zijn ouders te danken aan zijn geloof in zichzelf. ‘Maar’, laat moeder Regiane weten, 'hij heeft mazzel gehad.’ Danilo zat op privéscholen door een studiebeurs vanuit voetbal en zijn ouders werkten heel hard. Marcelo: ‘Ik heb vaders gezien die alles konden betalen, maar dat kon ik niet. Het was moeilijk omdat ik altijd in zijn droom geloofde en heel vaak dingen niet deed om dingen voor hem voor elkaar te krijgen. Ik kreeg geld om te lunchen op werk, maar heel vaak lunchte ik niet zodat ik dat geld kon gebruiken om benzine te betalen. Zo kon ik Danilo naar training brengen.’

Vandaag de dag probeert Danilo eigenschappen van zijn vaders mentaliteit over te nemen. Hij leeft voor zijn sport, gaat goed om met tegenslagen en in zijn gedrag is hij positief. Van zijn moeder erfde hij zijn uiterlijk en communicatieve vaardigheden, wat goed van pas kwam toen Danilo’s begin bij Ajax lastig was. De speler had moeite met de taal en dat bracht hem in een lastig parket. ‘Danilo sprak geen Engels, waardoor hij nauwelijks kon communiceren’, legt moeder Regiane uit. ‘Gelukkig is dat veranderd, zijn Engels nu goed en spreekt hij zelfs een beetje Nederlands met dank aan zijn tijd bij het gastgezin, teamgenoten en het schooltje op Sportpark de Toekomst.’

Danilo gedurende zijn tijd bij onder meer Corinthians. 

‘Spijbelen? Hij heeft het uitgevonden’

Danilo's ouders schateren. De onderwerpen school en spijbelen brengen duidelijk wat teweeg en de persoon in kwestie kruipt schuldbewust, maar met een grijns, in zijn schulp. 'Spijbelen? Hij heeft het uitgevonden. Danilo vond studeren verschrikkelijk en als we zeiden dat hij naast het voetbal iets anders moest zoeken voor het geval hij geen professional zou worden, zei hij: er is niets anders, ik word profvoetballer, klaar. Hij was star en wist precies wat hij wilde, al heeft Ajax deze mindset ietwat veranderd en Danilo echt laten zien dat school nodig en belangrijk is. Hij vindt talen en lichamelijke opvoeding interessant en ontwikkelt zich niet alleen op het veld, maar ook daarbuiten.’

Deze ontwikkeling, versterkt door dromen en omgang met familie en vrienden als David Neres, Navajo Bakboord, Ché Nunnely en Noa Lang, moet uiteindelijk leiden tot een definitieve doorbraak in het mondiale voetbal. ‘En dan wil hij laten zien dat Corinthians destijds een fout heeft gemaakt’, vertelt vader Marcelo stellig. ‘Zij gingen niet netjes om met hem. Hij is een rustige, vrolijke jongen, maar als hij verliest of hem onrecht wordt aangedaan, wil hij met niemand praten en is hij stil. Hij eist veel van zichzelf en dat wil hij elke dag laten zien. Helemaal om ons en de buurt waarin hij is opgegroeid iets moois terug te geven.’

Danilo met zijn ouders en vriendin Ana in Amsterdam. Allen vinden Amsterdam geweldig. 

'We videobellen de hele dag, zelfs als we slapen' 

Marcelo doelt op Itaquera, de favela in het oosten van São Paolo waar Danilo vandaan komt en hij hét voorbeeld is voor jongere generaties. ‘Hij geniet écht van wat hij hier heeft’, stelt Regiane. ‘Lol hebben met vrienden, gamen, kaarten, chillen, tennissen, basketballen… Als hij thuis is, bellen kinderen continue aan omdat ze iets van hem willen.’ De aandacht groeit, maar Danilo blijft kalm onder de toenemende belangstelling. Zijn ouders zijn tegelijkertijd niet bang dat het grote geld hem op een negatief pad brengt. ‘Hij wist altijd wat hij wilde en daar heeft hij alles voor over. Hierom raakt hij ook niet afgeleid door randzaken, simpelweg omdat het hem weinig uitmaakt en hij er niet van houdt om veel geld uit te geven. God en geloof in jezelf zijn (voor hem) heilig en met zijn vrolijkheid, objectiviteit, nederigheid en focus kan hij ver komen.’

Dat laatste beaamt Danilo’s vriendin Ana Lourenço ook. De twee hebben een relatie en houden 24/7 contact. ‘Ik probeer de hele tijd dicht bij hem te blijven. We videobellen de hele dag, zelfs als we slapen. Hierdoor voelt hij zich minder alleen, ook al woont hij in zijn eentje. Ik hou van hem en de manier waarop hij in het leven staat; kalm, geduldig, opgewekt, charismatisch en grappig. Hij heeft een sterke persoonlijkheid en weet wanneer hij vastberaden en vastbesloten moet zijn en moet luisteren naar andermans adviezen. Hij is een prachtig en goedhartig persoon, waarvan ik weet dat het hem goed gaat. Nederland is hij als tweede thuis gaan zien en hij zal alles doen om zijn droom te verwezenlijken.’

Gebeurt dat, ligt mogelijk een carrière zoals drie topspitsen van weleer in het verschiet. Robinho was Danilo’s voorbeeld en volgens betrokkenen heeft hij gelijkenissen met Liédson, een voormalig aanvaller van Sporting Lissabon. ‘En op straat werd hij vergeleken met Eto’o’, besluit Marcelo. ‘Als hij zo’n carrière tegemoet gaat, zullen we nóg trotser zijn.’ Gaat het tóch ergens mis op de weg naar succes, kan Danilo altijd nog dansen op Nederlandse muziek als 'Deze fissa is lit' van SBMG. ‘Het is een soort therapie. Hij danst al wat beter dan vroeger en laat zijn vrienden in de kleedkamer swingen. Het straalt plezier uit en dat is waar het uiteindelijk allemaal om draait; het naar je zin hebben. Gelukkig heeft hij dat.’

Sjors van Veen (Twitter: @SjorsvanVeen | e-mail: sjorsvanveen@live.nl)
Reinand Visscher (Instagram: @ReinandvzrPhotos | e-mail: r.visscher@ajaxshowtime.com)

Lees meer 'Het Verhaal Achter':

Deel 1: Frenkie de Jong
Deel 2: Vince Gino Dekker
Deel 3: Kasper Dolberg
Deel 4: Kaj Sierhuis
Deel 5: Lasse Schöne
Deel 6: Matthijs de Ligt
Deel 7: Donny van de Beek
Deel 8: Jeffrey de Lange
Deel 9: Daley Sinkgraven
Deel 10: Noa Lang
Deel 11: Zian Flemming
Deel 12: Sebastian Pasquali
Deel 13: Maximilian Wöber
Deel 14: Ryan Gravenberch