In de rubriek "Ajax' kweekvijver" zoomt Ajax Showtime ook dit seizoen weer elke week in op het paradepaardje van Ajax: de jeugdopleiding.

De halve O17 ligt vast en de meeste spelers in Ajax O19 weten dat ze nog enkele jaren verzekerd zijn van een opleiding en wat broodnodige centen voor op de bankrekening. Hoe anders is het voor Sergino Dest, die als tweedejaars A-junior bijna wekelijks speelt, maar na dit seizoen ook zomaar gratis de deur uit kan.

Dest, geboren op 3 november 2000, kwam in de zomer van 2012 over van Almere City en doorliep de afgelopen jaren geruisloos de opleiding. Vooral in de C-jeugd was het nog een ukkie die niet altijd opviel, maar de afgelopen seizoenen ontwikkelde hij zich goed. Hij groeide in de lengte en de breedte, dwong in bijna alle jeugdteams een basisplaats af en speelde daar vrijwel altijd een voldoende. Rechtsback, linksback, op zes, op tien of voorin; Dest deed het allemaal.

En toch zit hij in het hoekje waar Noussair Mazraoui ook zat voordat hij Ajax het ongelijk bewees. Mazraoui begon zelfs op amateurbasis bij de beloften, voordat hij zijn eerste contractje kreeg. Ook hij was in de jaren ervoor een trouwe kracht geweest in de jeugd. In interviews van nu wijt Mazraoui het uitblijven van een verbintenis onder meer aan een grote mond en soms verkeerde houding.

Is dat ook bij Dest het probleem? Dat zou zomaar de opvatting kunnen zijn bij Ajax in de jeugdopleiding. Dest, geboren in Almere en zoon van een Amerikaanse vader, is een jongen met het hart op de tong. Hij weet wat hij kan, wat hij wil en vooral ook wat hij niet wil. Vorig seizoen wilde hij naar het WK met USA U17, Ajax stond het niet toe. De speler ging uiteindelijk toch, na lang onderhandelen met de club, die de speler wel op het hart drukte dat de rest door ging. Zijn positie binnen de O19 kon vergeven zijn als Dest midden in het seizoen een WK ging spelen.

Het liep allemaal niet zo'n vaart, want Dest speelde het WK, kwam terug en maakte het seizoen af als basisspeler. Inmiddels is hij zelfs international van USA U20, waar men met hem wegloopt. Niet zo gek, daar wordt zijn karakter meer gewaardeerd en misschien ook op waarde geschat. Met een stoere blik, de borst vooruit en de blinkende oorbelletjes na afloop staat er iets voor je neus waar ze in Amerika kennelijk beter mee kunnen omgaan.

Dit seizoen leek het opnieuw een strijd te worden voor Dest, die veel talenten vanuit O17 contracten zag krijgen. Maar spelen doen ze lang niet allemaal. Dest wel. John Heitinga stelt hem overal op en Dest voert zijn taak uit. Als hij als buitenspeler speelt, maakt hij zijn acties, als back schakelt hij zijn man uit. Iedereen weet dat Dest een ijzersterke back is, maar het feit dat hij boven de echte buitenspelers in de pikorde staat, zegt veel. Je kunt je afvragen of Dest zich moet schikken in zijn rol en soms even geen weerwoord moet geven als er iets tegen hem gezegd wordt. Anderzijds; zo haal je het karakter uit een speler, die juist door dat karakter al ver is gekomen.

Dest komt er wel, maar het wordt steeds meer de vraag of dat bij Ajax zal zijn. Met zijn snelheid, bovengemiddelde techniek, goed ontwikkelde fysiek en stoïcijnse houding wekte hij al interesse van meerdere Europese en Amerikaanse clubs, bij Ajax blijft het vooralsnog stil. Het is de wondere wereld van Sergino Dest, die op zijn zeventiende weet dat hij profvoetballer gaat worden, alleen ziet de club waar hij wekelijks speelt dat (nog) niet. Misschien komt er alsnog een aanbod en een krabbel en gaat Dest stoïcijns verder. Ajax zou er echter goed aan doen om te leren van situaties zoals met Mazraoui. In tegenstelling tot de revelatie van 2018 heeft Dest misschien niet zoveel geduld.

Bram van der Ploeg (Twitter: @BvdPloegg | e-mail: B.vanderploeg@ajaxshowtime.com)

Lees meer Ajax' Kweekvijver:

Seizoen 1:
Alle 37 artikelen

Seizoen 2:
Alle 34 artikelen

Seizoen 3:
Alle 32 artikelen

Seizoen 4:
Alle 22 artikelen

Seizoen 5:
Deel 1: Ten Hags visie op De Toekomst
Deel 2: Kühn geeft Ajax O19 vleugels