In de rubriek 'Uit het Oog' spreekt Ajax Showtime met oud-Ajacieden die hun sporen tegenwoordig elders achterlaten. Uit het oog dus, maar niet uit het hart. In deel 29 Victor Sikora, de behendige buitenspeler die nooit zijn potentie kon waarmaken.

In de zomer van 2002 werd de in Deventer geboren Victor Sikora voor een slordige vier miljoen naar Ajax gehaald. De vleugelspits had bij Vitesse indruk gemaakt en had inmiddels een paar interlands achter zijn naam staan. Sikora was de enige, dure aankoop die zomer, waardoor iedereen meteen extra op hem lette.

'Druk was meteen voelbaar’
'Ik sloot laat aan bij de groep, omdat de clubs er niet uitkwamen. Daardoor liep ik eigenlijk gelijk achter de feiten aan. De druk was meteen voelbaar', begint de voormalig buitenspeler van de Amsterdammers. 'De overgang van subtop naar absolute top was moeilijk. Dat ik ook conditioneel achterliep door de late aansluiting, maakte het nog lastiger.'

'Gelukkig scoorde ik tegen Manchester United en speelde ik goed tegen Barcelona', doelt Sikora vervolgens op zijn eerste, echte minuten voor Ajax op het Amsterdam Tournament. Het verdere gevolg was echter uiterst moeizaam. 'In de competitie ging het stroef. Ik werkte hard, maar de supporters waren beter gewend en vroegen daarom meer. Ik begon toen tegen mezelf te voetballen.'

Sikora in duel met Diego Forlan tijdens het Amsterdam Tournament van 2002 tegen Manchester United.

'Trots om bij Ajax te hebben gespeeld'
Dat het niet helemaal lekker liep bij de oud-Ajacied, betekent niet dat hij het niet naar zijn zin had in Amsterdam. 'De band binnen de selectie was goed. Wij gingen goed met elkaar om', stelt de voormalige rechtspoot, die met iedereen goed kon optrekken. 'Sneijder, Stekelenburg en Wamberto, maar bijvoorbeeld ook Sjakie, onze materiaalman.'

Ook de relatie met de toenmalige trainer, Ronald Koeman, was allesbehalve slecht. 'Met de heer Koeman heb ik altijd een goede band gehad, binnen en buiten het veld. Ik heb en zal altijd veel respect voor hem hebben. Hij is de beste trainer die ik gehad heb in mijn carrière', klinkt het dankbaar.

Naast een teleurstellend gevoel, kijkt Sikora ook enigszins tevreden terug op zijn Ajax-tijd. Een periode waarin hij 54 wedstrijden speelde, zeven goals maakte, elf assits afleverde en een keer landskampioen werd. 'Ik ben trots om bij Ajax te hebben gespeeld. Ik speelde met topspelers in de Champions League. Wie wil dat nou niet?' Van spijt wil hij dan ook niets weten. 'Absoluut niet, als ik ergens voor ga, sta ik daar honderd procent achter.'

'Maar het kwam er gewoon niet uit. Helaas. Ik wou dat ik meer geluk had en meer mijn kwaliteiten had kunnen laten zien. De Sikora van Vitesse is er nooit geweest, wat ik zelf ook heel teleurstellend vond', legt Sikora de vinger op de zere plek. 'Het liep gewoon niet meer. Het werd tijd voor een nieuwe uitdaging.'

Sikora in het Champions League-duel tussen Ajax en Olympique Lyon in 2002.

'Het verschilt zo erg'
Na periodes bij Heerenveen en NAC Breda vond de flankspeler die nieuwe uitdaging uiteindelijk ver buiten Nederland, namelijk in Amerika bij FC Dallas, waar hij maar tijdelijk verbleef. 'Het was een fijn maar kort avontuur. Er was eerst sprake van verlenging, maar dat ging niet door.' De aanvaller vertrok daarna naar Australië, waar hij uiteindelijk drie seizoenen zou spelen voor Perth Glory.

Spelen in de MLS en A-League is heel anders dan in de Eredivisie, zo vertelt hij. 'Kijk naar de spelers, de trainers en het budget. Het verschilt zo erg.' Toch beginnen de verschillen af te nemen. 'Het spel gaat vooruit, het niveau wordt beter en er wordt geïnvesteerd.'

Ook in het buitenland had de Deventenaar alleen geen geluk. De buitenspeler werd in de weg gezeten door zijn blessures. 'Twee keer zat het probleem in mijn knie, een keer in mijn bovenbeen en later ook mijn heup', somt Sikora zijn blessureleed op.

'Ik ben toen drie keer geopereerd, waarna het noodlot weer toesloeg. Ik scheurde toen alle spieren nogmaals. Ik werd toen eigenlijk gedwongen de keuze te maken om te stoppen', luidt het onfortuinlijke verhaal over de nadagen van zijn carrière. 'Ik had graag nog een jaar doorgespeeld, maar ik zeg altijd maar zo: beter op 33-jarige leeftijd stoppen dan op 15-jarige leeftijd.'

'Nooit meer terug'
Na het einde van zijn loopbaan besloot de Nederlander in Australië te blijven. 'Het leven is geweldig hier, de mensen zijn vriendelijk, het is warm en de stranden en zeeën zijn ongelooflijk mooi', aldus Sikora, die sinds drie jaar vader is. 'Ik woon nog steeds met mijn vrouw Lauren en mijn dochtertje Ava in Perth.'

Bij een nieuwe omgeving hoort een nieuwe carrière, moet de oud-Ajacied gedacht hebben. Een nieuwe, volstrekt andere carrière. 'Ik werk momenteel als makelaar en beleg en investeer veel', is het antwoord verrassend. Een snelle terugkeer in de lage landen zit er voorlopig dus niet in. 'Om eerlijk te zijn niet nee. Ik heb, toen ik gekapt was, meteen tegen mijn zaakwaarnemer gezegd dat ik nooit meer terugga.'

Finn Dekker (Twitter: @FinnDekker | e-mail: f.dekker@ajaxshowtime.com)

Meer 'Uit het Oog':
Deel 1: Danzell Gravenberch
Deel 2: Tom de Mul
Deel 3: Hedwiges Maduro
Deel 4: Rydell Poepon
Deel 5: Mitchell Donald
Deel 6: Markus Rosenberg
Deel 7: Pius Ikedia
Deel 8: Nicolae Mitea
Deel 9: Marvin Zeegelaar
Deel 10: Dmitry Bulykin
Deel 11: Olaf Lindenbergh
Deel 12: Youssouf Hersi
Deel 13: Eyong Enoh
Deel 14: Ismail Aissati
Deel 15: Benni McCarthy
Deel 16: Hyun-Jun Suk
Deel 17: Marko Pantelic
Deel 18: Zdenek Grygera
Deel 19: Jurgen Colin
Deel 20: Nourdin Boukhari
Deel 21: Rasmus Lindgren
Deel 22: George Ogararu
Deel 23: Kennedy Bakircioglu
Deel 24: Michael Timisela
Deel 25: Julien Escudé
Deel 26: Dario Cvitanich
Deel 27: Ismael Urzaiz
Deel 28: Mauro Rosales