Daley Blind wacht op een goed moment om het hele verhaal te vertellen omtrent de problemen met zijn hart. De ervaren verdediger kampte een jaar geleden met een ontstoken hartspier en sindsdien draagt hij onderhuids een zogenoemd ICD-kastje.

Dat kastje ging in de voorbereiding op het seizoen, tegen Hertha BSC, af. 'Ik kreeg een schok', zegt Blind in een interview met Het Parool. 'Dat doet iets met je, fysiek en mentaal, maar ik voel me tegelijkertijd ook in goede handen. Ik heb al een jaar een vaste crew om me heen, van medisch specialisten, artsen, fysiotherapeuten. Ik kreeg al snel groen licht om weer te mogen trainen. Dan moet je de knop omzetten.'

Blind vertelt dat hij het niet moeilijk vindt om over zijn hartproblemen te praten, maar het hele verhaal heeft hij nog niet verteld. 'Ik wacht op een goed moment om mijn verhaal te vertellen. Het hele verhaal, hoe het echt is gegaan. Hoe ik me daarbij voelde. Het is beter om dat niet op te delen in brokjes voor verschillende media. Nu is het nog niet het juiste moment daarvoor. Misschien na mijn carrière', aldus Blind, die twijfelt over wie hij dat verhaal wil laten schrijven. Doet hij dat zelf of samen met iemand? 'Daar denk ik over na. Ik hoop anderen die hetzelfde meemaken of hebben meegemaakt, met mijn verhaal steun te geven of te inspireren.'

'Speel voetbal omdat ik het het állerleukste vind'

Vaak waren er mensen die zeiden: Blind kan beter stoppen met voetballen. De verdediger luistert echter vooral naar de mensen die hem dierbaar zijn. 'Mijn vrouw, mijn familie, goede vrienden. Zij geven hun mening en laten soms hun gevoel spreken. Ook zij hebben angst. Maar wat ik ook beslis: ik voel dat ze achter me staan. Dit hoofdstuk is nog niet afgesloten, en misschien sluit het wel nooit, maar in mijn hoofd heb ik het een plek gegeven. Uiteindelijk speel ik nog steeds.'

Voor Blind is het plezier dat hij vindt in het voetballen de belangrijkste reden om te blijven voetballen. 'Vaak zeggen mensen: het is maar voetbal, je hebt genoeg verdiend, stop lekker. Maar ik voetbal niet voor geld, status, of erkenning. Ik doe het omdat ik voetbal het állerleukste vind. Binnen die krijtlijnen ben ik nog steeds dat kleine jongetje. Op het veld vergeet je alles. In de periode waarin ik het heel moeilijk had, snakte ik naar het veld', aldus Blind, die tijdens het voetballen zijn zorgen grotendeels kan vergeten. 'Het is niet niks wat mij is overkomen, dat neem je in het begin ook mee. Maar het gaat steeds beter. Ik ben wat vrijer in mijn hoofd. Gelukkig, want ik wil zo lang mogelijk blijven voetballen.'