In de rubriek 'Uit het Oog' spreekt Ajax Showtime met oud-Ajacieden die hun sporen tegenwoordig elders achterlaten. Uit het oog dus, maar niet uit het hart. In deel 44 Laurent Delorge, die de voetbalwereld na zijn profcarrière helemaal achter zich heeft gelaten.

Begin april, 2008. Het nieuws komt naar buiten dat Ajacied Laurent Delorge onder het mes moet vanwege een slepende blessure aan de achillespees. Hij zou in het restant van het seizoen 2007/08 niet meer in actie komen, niet wetende dat hij ruim een half jaar eerder al zijn laatste wedstrijd in Ajax 1 speelde. ‘Door die blessure heb ik nooit echt kunnen laten zien of ik het niveau aankon of niet.’

Toen Delorge zich in juni 2007 bij Ajax voegde, had hij er al een carrière van tien jaar opzitten. Een carrière die hem onder meer langs Anderlecht, Lierse SK en Coventry City bracht. Hij kwam net uit een seizoen waarin hij met ADO Den Haag uit de Eredivisie degradeerde. Van degraderen met ADO naar topvoetbal in de toenmalige Amsterdam ArenA dus. Niet veel voetballers kunnen dat zeggen. 'Ik moet blijkbaar bij bepaalde mensen zijn opgevallen in dat ene seizoen bij ADO', vertelt Delorge. 'Ik sprong er toch een beetje uit, zeker in de tweede seizoenshelft en in de wedstrijden tegen Ajax.' Dat hij door de degradatie transfervrij mocht vertrekken, hielp ook wel mee in de totstandkoming van de transfer. 'Dat was in mijn geval een meevaller. Liever had ik op een hele andere manier de club verlaten, omdat ze me een hele mooie kans in het Nederlandse voetbal hebben gegeven.'

Echt tot wasdom kwam Delorge niet in Amsterdam. In het anderhalve seizoen dat hij onder contract stond bij de club, kwam hij slechts tot vier competitiewedstrijden en één doelpunt. Een blessure aan de achillespees, opgelopen aan het begin van het seizoen, gooide roet in het eten. 'Het ging allemaal lekker, de voorbereiding en de eerste wedstrijden die ik speelde. Tot wedstrijd vijf of zes in de competitie', vertelt hij. 'Uiteindelijk werd ik er aan het einde van het seizoen aan geopereerd. Ik heb eerst nog geprobeerd terug te keren zonder operatie, maar dat lukte niet. Uiteindelijk was ik net op tijd fit om aan te sluiten bij de kern voor het nieuwe seizoen onder Marco van Basten.'

Terug naar tweede elftal

Onder Van Basten kwam hij echter niet tot minuten in het eerste elftal. Sterker nog: vlak voordat het seizoen 2008/09 begon, stuurde de voormalig bondscoach van Nederland Delorge terug naar Jong Ajax. De selectie moest kleiner worden en de onfortuinlijke Belg werd één van de slachtoffers. Hij neemt het de toenmalige oefenmeester niet kwalijk dat hij die beslissing maakte. ‘Als ik me in de schoenen van Van Basten verplaats, is hij een trainer die mij totaal niet kende. Hij heeft ook totaal niet de kans gehad om mij te zien het seizoen ervoor. Dan is die keuze snel gemaakt’, zegt hij. ‘Ik was niet de Laurent Delorge die het seizoen ervoor aansloot toen Henk ten Cate nog trainer was.’

Delorge was voornemens om weer terug in beeld te geraken bij Van Basten, maar toen dat uitbleef, koos hij na een half jaar Jong Ajax ervoor om Amsterdam achter zich te laten. Hij trok naar Limburg, om voor Roda JC te gaan spelen. ‘Ik neem niemand daarin wat kwalijk. Dat gebeurt bij topvoetbal. Als jij jezelf niet optimaal kunt laten zien aan een nieuwe trainer, wat moet hij dan? Dan wordt het lastig.’ Ondanks het blessureleed kijkt de nu veertigjarige Belg met een goed gevoel terug op zijn tijd bij Ajax. ‘Ik ben dankbaar dat ik deel uit heb mogen maken van de club’, zegt hij.

Gek genoeg keerde Delorge in de winterstop van het seizoen 2013/14 nog wel terug in Amsterdam, weliswaar om te gaan spelen voor de Ajax Amateurs. Hij zat een half jaar zonder club nadat hij uit zijn contract liep bij Roda JC. 'Toen werd ik ook al 34, dus het einde was ook al een beetje in zicht.' Mentaal gezien werd het voor de ex-middenvelder ook steeds lastiger om telkens na een blessure weer op niveau terug te keren. 'Ik heb toen een half jaartje voor mezelf getraind om weer op een niveau terecht te komen waar ik mee verder kon. Ik wilde een half jaartje weer ritme opdoen en kijken of het leuk was om op een lager niveau te voetballen, om mezelf weer een beetje in de kijker te spelen. Maar ik merkte dat ik op dat niveau, met hoe ik mij toen voelde, ook niet gelukkig werd. Ik heb er toen een streep onder gezet: het was klaar, het was mooi geweest.'

Matchfixing

Hoewel zijn carrière voorbij was op dat moment, had Delorge nog te dealen met een spook uit het verleden. Hij werd in juni 2014 namelijk veroordeeld tot een voorwaardelijke celstraf van tien maanden en een geldboete van ongeveer drieduizend euro wegens een langlopende matchfixingszaak in België. In een deel van het seizoen 2004/05 nam hij als speler van het toen noodlijdende Lierse SK geld aan om wedstrijden te beïnvloeden. Delorge benadrukt dat dit niet uit persoonlijk geldgewin gebeurde en dat hij er uiteindelijk ook geen geld aan overhield.

De zaak liep, mede vanwege de enorme omvang met ruim dertig betrokkenen, bijna tien jaar. Dat was wel lastig, zo erkent hij. 'Het heeft tien jaar op de achtergrond gespeeld, dus dat gaf druk en stress: hoe gaat het aflopen?' Het belangrijkste was dat de zaak werd afgesloten. 'Of het nou linksom of rechtsom ging, als er maar een einde aan kwam. Zo lang hoort niemand met een zaak opgescheept te zitten.'

'Ik heb me er zoveel mogelijk van proberen af te sluiten en geprobeerd te laten zien wie de voetballer Laurent was.' Dat lukte niet altijd. De perikelen hadden invloed op Delorge, zowel bij ADO Den Haag als bij Ajax, zeker wat betreft het toekomstperspectief. 'Als daar iets negatiefs uitkwam, was het gewoon klaar en werd mijn contract ontbonden.'

Leven na het voetbal

Waar menig ex-voetballer na zijn carrière in de voetballerij actief blijft, deed Delorge dat niet. Sterker nog: de Vlaming dook de schoolbanken in voor een opleiding tot fysiotherapeut. 'Die carrièreswitch is gekomen naar aanleiding van een gesprek met mijn externe fysiotherapeut waar ik tijdens mijn carrière onder behandeling was. Hij vroeg: waarom kom je niet bij ons werken?' Studeren was niet iets compleet nieuws. In 1997, vlak voor de start van zijn profcarrière, studeerde Delorge al aan de universiteit. Hij deed een studie in de richting van sport. 'Dat was wat meer met het oog op inspanningsfysiologie. Het lag wel al in die richting dus. Sport en beweging interesseren me. Sport is altijd belangrijk voor mij geweest, of ik het nou beoefen of kijk. Vandaar ben ik die studie gaan doen.' Delorge zag die opleiding als een brede basis om richting een personal – of performancetraining te gaan.

Het was wel even wennen na vijftien jaar in het profvoetbal, zo geeft hij toe. 'De schoolomgeving van nu is anders dan toen ik voor het eerst op de universiteit zat. Je hebt nu heel veel meer onlineportalen en dat soort dingen. Reflectieverslagen, god man. Dat moest vroeger allemaal niet. Daar word je niet vrolijk van, STARR-reflecties en al die dingen. Ik zie het ook bij mijn dochters, die zijn dertien en vijftien. Die deden het twee, drie jaar geleden al.' Desondanks ziet de ex-middenvelder het als een verrijking, om te gaan studeren na een carrière als prof. 'Ik ben vijftien jaar met mijn lichaam bezig geweest en nu was het even tijd om mijn geest omhoog te halen en mijn brein te ontwikkelen. Ik zou het iedereen aanraden.'

Die studie deed Delorge in Nederland, in Nieuwegein om precies te zijn. Niet in België. Dat was een bewuste keuze, zo legt hij uit. 'We zijn teruggegaan naar onze woning in Amstelveen die we hebben aangekocht toen ik bij Ajax voetbalde. Onze kinderen zijn opgegroeid in het Nederlandse schoolsysteem en mijn vrouw is Nederlandse. Voor haar job als make-up artist was het ook beter om hier in de Randstad te zijn, dus was die keuze snel gemaakt.'

Delorge studeerde in 2017 uiteindelijk af en ging vervolgens als fysiotherapeut aan de slag bij een sportmedisch centrum in Amsterdam. Die baan zegde hij in december 2019 echter op. 'Ik wil goed nadenken wat ik er uiteindelijk mee wil en hoe ik dat wil doen. Die weg wil ik voor mezelf uitstippelen.' Een carrière als fysiotherapeut in de voetballerij ligt niet in de lijn der verwachtingen. 'Op dit moment heb ik daar geen behoefte aan, omdat ik de tijd die ik nu heb met mijn gezin wil doorbrengen.'

'Ik zou niet kunnen zeggen hoe de stand nu is'

De voetballerij interesseert Delorge ook niet zoveel meer. 'Ik moet eerlijk toegeven dat ik nog heel weinig voetbal volg. Ik kijk Ajax in de Champions League, als het uitkomt. Voor de rest volg ik het heel weinig. Ik vind het het leukst om zelf te voetballen. Kijken vind ik meestal saai. Van de Nederlandse competitie zou ik niet eens kunnen zeggen hoe de stand er nu uitziet.' Wel is Delorge nog regelmatig te vinden op reünies van Ajax en speelt hij wedstrijden met oud-Ajacieden in het Adidas miCoach Performance Centre op De Toekomst. Op die reünies kletst hij bij met teamgenoten van vroeger, zoals Erik Heijblok en Dennis Gentenaar, waar hij het gedurende zijn periode in Amsterdam al goed mee kon vinden. 'Als je ooit lid bent geweest van Ajax, dan blijf je altijd betrokken bij de club. Er is geen andere club waarvan ik weet dat die dat zo goed doet.'

Delorges interesse ligt vandaag de dag in een heel andere sport dan voetbal. 'Als je mij vraagt wat ik vooral kijk op tv, dan is dat wielrennen.' Hij geniet van de intensiteit die bij de sport komt kijken en fietst zelf ook met enige regelmaat. 'Sinds ik fiets, ben ik vaker stuk gegaan dan in heel mijn carrière.' Vooral mountainbiken is iets wat Delorge graag doet. 'Dan doe ik de Utrechtse heuvelrug of van die toertochten die er in het weekend zijn. En dan met name wat langere afstanden van zo’n zeventig tot tachtig kilometer.'

Het is dan ook aannemelijk dat we Delorge over enkele jaren wel terugvinden als fysiotherapeut in het wielerpeloton. 'Dat is een optie. Mensen denken altijd dat je als ex-voetballer in dezelfde wereld actief blijft. Ik heb geen trainersdiploma’s gehaald. Ik ken de voetbalwereld en ik weet niet of ik dat weer wil. Het trekt mij enorm om iets nieuws te gaan doen. Een nieuwe uitdaging in een andere omgeving.'