Donny van de Beek draagt de 34e landstitel van Ajax op aan zijn goede vriend Abdelhak Nouri. 'Deze is voor Appie', zegt Van de Beek in een zeer uitgesproken interview met De Telegraaf. 'Maar ik denk toch elke keer weer: "wat was het toch mooi geweest als Appie erbij zou zijn." Dat laat me niet los.'
Van de Beek weet nog goed dat Nouri bij het eerste elftal van Ajax kwam en hij naast hem kwam zitten in de kleedkamer. 'Appie was zó slim, hè? "Ik vraag rugnummer 34, want de 34e landstitel, daar gaan wij voor zorgen", zei hij. Na zijn hartstilstand bleef ik maar over zijn woorden nadenken en wist ik zeker dat ik Ajax pas zou verlaten als we een keer kampioen waren geworden. Ik moest en zou die 34e titel pakken. We voetbalden allemaal ook voor Appie. Naar dit kampioenschap heb ik zó verlangd', spreekt een emotionele Van de Beek.
De Ajax-middenvelder spreekt de familie Nouri iedere dag en in de vakantie gaat hij wellicht weer langs Appie zelf. Uit zelfbescherming is Van de Beek al een tijdje niet bij Nouri geweest. 'Want als ik hem zie, dat doet me gewoon te veel. Dan ben ik een aantal weken van slag en slaap ik slecht. Het doet intens pijn en het went ook niet. Het liefst zou ik elke dag bij hem zijn, want ik mis hem erg. Maar ik weet zeker dat ik dan niet zo zou kunnen functioneren als nu. Als ik wel bij hem ben, klets ik tegen hem en zie ik soms een glimlach. Hij krijgt er echt iets van mee.'
Zo uitgesproken over Nouri was Van de Beek in het openbaar nog niet eerder. Hij omschrijft zichzelf als een binnenvetter en als hij erover spreekt, doet hij dat met zijn familie en vrienden. 'Zij zijn er altijd voor me en hebben een luisterend oor als ik dat nodig heb. Ik heb geleerd wie er altijd voor me zijn', aldus Van de Beek, die zich afvraagt waarom het juist Nouri moest overkomen. 'Ik gun natuurlijk niemand zulk leed, maar het lijkt wel of het altijd de goede mensen treft. Appie had het beste met iedereen voor en heeft dit absoluut niet verdiend. Het maakt me machteloos en boos.'
De fans van Ajax scanderen de naam van Nouri nog altijd geregeld. Het levert dubbele gevoelens op voor Van de Beek. 'Als de fans zingen is het prachtig, maar confronterend. En elke dag als ik op De Toekomst loop, dan mis ik hem. De praatjes die we in de kleedkamer maakten, de mooie momenten samen. En ook nu we de 34e schaal ontvangen, ben ik trots en verdrietig tegelijk. Het is gewoon ongelooflijk moeilijk', besluit Van de Beek.
Plaats reactie